Page 297 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 297
Rÿfiq Zÿka Xÿndan
Yerim yer üzündә qürbәt olanda,
Bezmәyin söhbәtim qeybәt olanda,
Neylәyim, yurduma hәsrәt olanda,
Kainat başıma zindandır mәnim.
Mәnim gizlilik yox tәbiәtimdә,
Açıqdır kinim dә, mәhәbbәtim dә,
Ürәk xiffәtim dә, can möhnәtim dә,
Ürәkdәndir mәnim, candandır mәnim!
297
Varmı mәnim qәdәr olan bağrı dağ,
Bağrımın başında bitmәz ağrı, dağ,
Ulduzum Ağrıdağ, Ayım Ağrıdağ,
Amansız dumanım ondandır mәnim.
Qartallar ucalan yerdә tülkü yox,
Sazımda, sözümdә yasaq türkü yox,
Könlümdә, gözümdә qorxu-hürkü yox,
Çünki ulu babam Vandandır mәnim!
Olmaz yalan tarix, nәsil şöhrәtim,
Ulu Oğuzxandır nәsil şöhrәtim,
Uluslar bilir ki, әsl şöhrәtim
Şәrәfdәndir mәnim, şandandır mәnim!
Özgürlük özlәdim mәn ömrüm boyu,
Aradım havanı, torpağı, suyu,
Köküm Türk köküdür, soyum Xan soyu,
Adım Rәfiq Zәka Xәndandır mәnim.
