Page 292 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

İki mәn

Özümün özümdәn yoxmuş xәbәrim –
İki “Mәn” yaşayır mәnim içimdә.
İki “Mәn” yaşayır... lakin hәr biri
Bir özgә xislәtdә, özgә biçimdә.

Bir tük dә yayınmır qırğı gözümdәn.
Bir nöqsan görәndә coşub-daşıram.
Axırda nәyinsә xatirinә mәn,
Güzәştә gedirәm, razılaşıram.

İki “Mәn” yaşayır mәnim içimdә –
292 Biri barışmazlıq, biri mütilik.
İki “Mәn” yaşayır mәnim içimdә –
Biri inamsızlıq, biri qәtilik.

Bir alçaq kürsüyә sinә gәrәndә,
Axına qoşulub mәn әl çalıram.
Vicdanım önündә hesab verәndә,
O alçaq ucalır, mәn alçalıram.

İki “Mәn” vuruşur mәnim içimdә,
Biri haqqın qulu, biri zinәtin.
İkiyә bölünür qüvvәm, gücüm dә
Sanki saxlamaqçün müvazinәti.

Bir heçә dönürәm ikiliyimlә,
İki “Mәn”dәn biri yıxılmalıdır!
Vuruşur “Mәn”, mәnim mütiliyimlә,
Mütilik hәr yanda yox olmalıdır!!!

Borçalı torpağı

Borçalı torpağı – әzәli sevdam,
Adımı adına yaraşdırmışam.
Könlüm alışanda bir misra qovdan,
Odumu oduna yaraşdırmışam.