Page 293 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 293
Eyvaz Bor÷alû
Bir yanın Babәkәr, bir yanın Lәlvәr,
Dәrәdә bәzәkli xonça kimisәn.
Solunda Yağlıca, sağında Qazax,
Quşçu qalasına bağlı gәmisәn.
Sükançın olmağa çatmaz qüdrәtim,
Sәrnişin olaram göyәrtәndә mәn.
Üzәk, könlümüzdә gәzmәk hәsrәti,
Keçәk axşam-axşam Sınıq körpüdәn.
Xramdan adlayıb qovuşaq Kürә,
Mavigöz Xәzәrә yetirsin bizi.
Sәfәr yelkәnini açaq yellәrә, 293
Xәzәr ümmanlara ötürsün bizi.
Borçalı torpağı – saz-söz ovlağı,
Sazında, sözündә yaşayan diyar!
Boş çalı, Borc Alı adlarını da
Nәsildәn-nәsilә daşıyan diyar!
Borçalı torpağı – bağçalı, bağlı
Böyük Vәtәnimin kiçik guşәsi.
Xatirә keçmişli, ümid soraqlı,
Gözlәrim işığı, könlüm şüşәsi...
Axır nәfәsimdә, özgә diyarda
Dünyanı tәzәdәn versәlәr mәnә,
İnan istәmәrәm, soyuq mәzarda
Üç arşın torpağın bәs elәr mәnә!!!
Axı hәr işarәn bir tikә qovdan,
Odumu oduna qarışdırmışam.
Borçalı torpağı – әzәli sevdam,
Adımı adına yaraşdırmışam.
