Page 299 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Rÿfiq Zÿka Xÿndan

Çatdı yurdumuza şöhrәtin sәnin,
Çatdı sәhәr-sәhәr yellәr әsәndә.
Adınla fәxr etdi böyük Vәtәnin,
İndi söz mәnimdir, qulaq as sәn dә.

Güldü qәlbimizә hünәrin sәnin,
Gözәl yay gününün sәhәri kimi.
Alqışa layiqdir o mәrd әllәrin, 299
Bizim Koroğlunun әllәri kimi.

Bildi şöhrәtini ağsaçlı anan,
Köksünü dağ kimi verdi irәli.
Sәnә alqış deyib, әl çaldı bu an,
Qafqaz dağlarının şәlalәlәri.

Sәninlә fәxr edir mәnim dövranım,
Sәnsәn ana yurdun eşqi, dilәyi.
Sәnә halal olsun, ey qәhrәmanım,
Babәklәr yurdunun duzu, çörәyi.

Adını şeirlә mәn alqışladım,
Sәrv ağacı kimi ucaldı başım.
Sәnin dastanını belә başladım:
Sağ ol, Vәtәn oğlu, sağ ol, qardaşım!