Page 1149 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Afaq Mÿsud

Mәn isә Xәdicә xalanın il uzunu ağır, xәstә bәdәni ilә kәtilin üstünә
qalxıb, tozlarını bir-bir ehtiyatla sildiyi bu qovluqların o biri otaqları da
doldurduğunu bilirdim… Üç yığcam otaqdan ibarәt olan bu evdә, bәlkә dә,
bir yük maşını qovluq vardı. Bu tozlu qovluq qalağından xilas olmaqdan
ötrü onları, qoca evdәn çıxan mәqamlar iki-iki, bir-bir gizlicә zibilliyә to-
lazlayan Xәdicә xalanın, bu özbaşnalığına görә dәfәlәrlә cәzalan dı -
rıldığından da xәbәrim vardı. Zibil liyә icazәsiz tullanmış qovluqlara görә
qoca evi aylarla pulsuz qoyur, arvadını aylarla dindirmirdi. Qocanın ürәyi,
qovluqlar zibillikdәn çıxarılıb, silinib-tәmizlәnib yerlәrinә qayıdandan sonra
da soyumur, qaşqabağı açılmırdı...
– Sәhәr-axşam yazır, bala… – Xәdicә xala günahkar halda, yazıq-yazıq
elә deyirdi, elә bil dediyinә hәm dә şübhәlәnirdi. – Deyәndә dә deyir, bunlar
sizin çörәk ağacı nızdır, mәn ölәndәn sonra satıb evi dolandıracaqsınız...
…Bu qovluqların yaranma prosesinin әslinә qalanda, qapıbir qonşu 573
olduğumuz vә Sәidә ilә dostluğumuz sәbә bindәn illәr uzunu mәn dә şahidi
olmuşdum. Tәqaüdә çıxan gündәn qocanın, özünüqoruma instinkti ilә sübh
tezdәnnәn oyanıb, işә tәlәsirmiş kimi hamamda üzünü taraş etmәsini, iş
kostyumunu geyinib, nişastalı ağ köynәyinin üstündәn qalstuk taxmasını,
yazı masasının arxasına keçәrәk, işә getdiyi dövrlәrdә olduğu kimi, sәhәrdәn
axşamacan, bir gözü küncdәki televizorda, bir qulağı masasının üstündәki
balaca әl radiosunda, qәribә bir hәvәslә nә isә yazmasını müşahidә etdiyim
vaxtlardan bәri il-ildәn yoğunlayıb artan, çoxalıb evin dörd bir yanını basan
bu qovluqlara mәndә yandırıcı bir maraq oyanmışdı. Әslinә qalanda,
qocanın yaşadığı dövr barәdә roman yazmaq fikrini dә mәnә tәlqin edәn,
başıma salan – hәmin bu sirli qovluqların içindә saxlanılan qalaq-qalaq
yazılar – qocanın düşüncәlәri, xatirlәri, bәlkә, gündә liklәri olmuşdu…
Sәidәnin dediyinә görә bu qovluqlarda saxlanılan işlәr – ölkәnin hansısa
tarixi mәrhәlәsindәn bәhs edәn sәnәdli materiallar idi.
Mәnә isә nәdәnsә, elә gәlirdi ki, qoca hәmin bu qov luqlara öz hәyatı
ilә bağlı yazdığı sirli xatirәlәrini toplayır. Hәlә lap uşaq yaşlarımdan qapı
qonşuluğumuzda yaşayan bu adamın evindәn, ailәsindәn çox, hәmin bu sirli
qov luqlarla yaşadığını, onlarda, öz rahat yuvasında gizlәnәntәk gizlәndiyini,
necәsә hiss elәmiş, qocaya olan marağım art mışdı.
…Sәidә başını qoluna qoyub, deyәsәn, yuxuya get mişdi. Әmioğlu da
oturduğu yerdә stulun söykәnәcә yindәn asılıb, müvazinәtini itirmәdәn
mürgülәyirdi.
Ortaya düşәn anlaşılmaz fasilәdәn, ya dörd bir yanımda uyuyanlar
içindә qәfildәn duyduğum qәribә bir azadlıq hiss indәn ağlıma gәlәn bu oldu
ki, uzun illәrdәn bәri toxunmağı yasaq edilmiş sirli qovluqları әlә keçir -