Page 1024 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 1024

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû


                    Qırmızı xoruz qabaqda, toyuqlar da onun ardınca hinә qayıdırdılar, amma
                    bu dәfә qalan toyuqlar hindә idi. Qırmızı xoruzdan vә onunla itmiş iki
                    toyuqdan isә xәbәr yox idi, Balacaxanım bütün mәhәllәni, hәtta o biri yaxın
                    küçәlәri, keçmiş Pioner parkını, parkın arxasındakı köhnә stadionu nә qәdәr
                    axtardı, nә qәdәr soraqlaşdı, Qırmızı xoruzu vә iki toyuğu “gördüm” deyәn
                    olmadı.
                        Gecә düşәndә Ağadadaş Qırmızı xoruzun qarasına:
                        – Axmaq oğlu axmaq! – dedi. – Bilirdim ki, onun axırı elә belә olacaq!
                    Balacaxanım Qırmızı xoruzu tapacağına ümidini tamam itirib:
                        – Heç olmasa, – dedi. – Allah bir yetim-yesirә qismәt edәydi onları!..
                        Ağadadaş:
                        – O xoruzu ki mәn tanıyıram, o köpәyoğlunun yetim-yesirlә arası
                    yoxdu! – dedi vә hәmin payız günü birinci dәfә güldü. – Bizi bәyәnmәdi,
              448   bәy axtarır...

                                                   XXIII

                        İzabel Xanukoff  Ali Komissarlığın növbәti illik mәruzәsi üçün
                    Azәrbaycanla bağlı ona tapşırılmış materialları, bu qıza xas olan sәliqә-sah-
                    manla topladı, qeydlәrini etdi, bir sözlә, bu ölkәdәki işini bitirdi vә Ali
                    Komissarlığın Azәrbaycandakı nümayәndәliyindәn xahiş etdi ki, onu, heç
                    olmasa, bir saatlığa Qubaya, Qırmızı Qәsәbәyә aparsınlar.
                        Nümayәndәlikdә işlәyәn cavan vә yaraşıqlı (hәm dә hündürboylu!)
                    yerli – azәrbaycanlı bir oğlan hәvәslә razılıq verdi vә onun maşınında söhbәt
                    edә-edә, zarafatlaşa-zaraftlaşa Bakıdan 160 kilometr kәnarda yerlәşәn
                    Qubaya, oradan da Qırmızı Qәsәbәyә getdilәr, vaxt az olduğu, qohumlarını
                    da tanımadığı üçün İzabel xüsusi olaraq heç kimlә görüşmәdi, tәxminәn
                    qırx dәqiqә bu kiçik Qәsәbәni, onun әtrafını gәzdi, ayaqqabılarını çıxarıb
                    Qudyalçayın dayaz sahili boyu bir az o tәrәf-bu tәrәfә qaçdı vә bütün içi ilә
                    hiss etdi ki, ürәyindәki o Ziba nostalgiyasına bir ilıqlıq, bir hәrarәt gәldi,
                    hiss etdi ki, o, bu kiçik yaşayış mәntәqәsini gәzdikcә, buranı hәr tәrәfdәn
                    әhatә edәn dağların axşamın alatoranında qaralmağa başlayan әtәklәrinә
                    baxdıqca, Qudyalçayın suyunda qaçdıqca Zibanın ruhu şad olur.
                        Sonra o cavan vә yaraşıqlı (hündürboylu!) oğlan İzabeli Qubanın
                    Qәçrәş meşәsindәki mәşhur kababxanada әsl Qafqaz kababı yemәyә dәvәt
                    etdi. 32 yaşına çatdığına baxmayaraq, İzabelin indiyә qәdәr hәlә heç bir
                    azәrbaycanlı, ümumiyyәtlә, heç bir qafqazlı ilә heç bir mәhәbbәt macәrası
                    olmamışdı vә Quba, doğrudan da, gözәl bir yer idi, sabah sәhәr Cenevrәyә
   1019   1020   1021   1022   1023   1024   1025   1026   1027   1028   1029