Page 455 - 2-ci cild

Úîí Ìàððåë

Pitu dayanır.

Özü də mənim oğlumu rahat buraxın! (Yumşaq tərzdə.) Yeri
gəlmişkən, onlar dünən lanqust tuta bildilər? Hə? Bəlkə, onunla
qızları lanqustları məndən gizləyir?

Pitu. Onlar sizi şam yeməyinə dəvət etdilər, amma siz imtina
etdiz.

Sara. Düz elədim. O lanqustlar balacaydı. Lazım olan yerdən
tutmamışdılar. Onları gərək qayalıqlar altında, sakit suda tu-
tasan… Onlar sadəcə yıxılmaqdan qorxublar. Lanqustların əsl
yerini mən bilirəm, ora düşən yenişi də, (Diqqətlə ona baxır.)
Niyə siz mənə dəliyə baxan kimi baxırsız? Sizdən mənə nəsə
gətirmənizi xahiş etmişdim.

Pitu. Nəyi, madam?
Sara. Nə istədiyimi özünüz çox yaxşı bilirsiz… Mən nə
istəmişdim?

Pitu çiyinlərini çəkir.

Bax elə gedin, onu da gətirin! Onda nə istədiyim yadına düşər.
Görəsən, yadına düşəcək? Sizin vəzifəniz mənə kömək etməkdi.
Aydındı?

Pitu (kənara). Heç nə aydın deyil. (Gedir.)
Sara (kresloya yayxanır). Nə gözəl gecədi!.. Amma o da
bitmək üzrədi… heç olmasa onu yaddaşa köçürə bilək… (Təzə
kartoçkanı götürür.) O-o-o! “Triumf!” “Qeyri-adi tamaşa.”
“Nəhəng Sara Bernar İngiltərəyə meydan oxuyur…”

Pauza.

Hə, bu, meydan oxumaq idi! Onlar elə bilirdilər ki, cürət
eləməyəcəm… (Qalxır. Əsl kişi pozası alır.) Olum, ya ölüm?
Bax budur məsələ! (Və i.a., yaxud da aktrisanın və quruluşçu re-
jissorun istəyindən asılı olaraq, başqa qısa parça.) Amma mən

455