Page 465 - 1-ci cild

Êîáî Àáå

Nökər. Bürküyə bax da!.. Kondisionerləri açmazdan əvvəl
buranın havasını dəyişmək lazımdır…

Nökər pərdələri çəkib, nazik keçə ilə örtülmüş
pəncərə şüşələrini taybatay açır.

Uzaqdan müasir şəhərin səs-küyü eşidilir. Pəncərədən
uca göydələnin bir hissəsi, reklamlar görünür.

Qız (yaxınlaşaraq). Nə qəşəng yel əsir…
Nökər. Dənizi də görürsən?
Qız. Hə, əladır! Bu ərazi də gör necə böyükdü!..

Nökər parikini çıxarıb içini silir, ora-burasının tüklərini
düzəldərək büküb cibinə qoyur. Sonra guya məsum bir hərəkətlə

əlini Qızın yanbızına yapışdırır.
Qız elə bil diksinir.

Nökər (hər şeyi zarafata salmaq istəyir). Amma külək za-
vodlar tərəfdən əsəndə buraları elə iy bürüyür ki, adam gərək bur-
nunu tuta!..

Qız. Mən əyin-başımı qaydaya salmalıyam.
Nökər (pəncərəyə tərəf dönüb sinədolusu nəfəs alaraq).
Oxay!.. (Qıza.) Əla idi!.. Necə lazım idi, elə də elədin…
(Pəncərəni bağlayır.)

Qız da parikini çıxarır. Onun kürən rəngə boyanmış saçları qısa
qırxılıb. Divanda oturur və heç nədən çəkinmədən qoynundan

krem çıxarıb, üz-gözünə sürtür.

Qız. Qəribə idi… Çox qəribə idi… Oy, necə maraqlı idi!..
Nökər (ona tərəf dönərək, barmağını Qızın sifətinə tuşlayır).
Yox, oranda bir şey yoxdu… Aşağını sil, bax buranı…
Qız. Amma çox iyrəncdirlər… Elə nəzərlərlə adama baxırlar
ki!..

465