Page 98 - "Yeni söz"

nc yazarların ədəbiyyat almanaxı

Allahın zarafatı

Ölənlər oyanıb çıxa qəbirdən
durub dirilərin qaza qəbrini,
gedəsən sevdiyin qəbrin üstünə
görəsən yazılıb:
“bir zarafatdı.”

Şeytan da bezikib çıxa özündən,
içindən Allahın özü boylana,
dönüb arxasınca gələn bəndəyə:
“Yaman aldatdım ha...”
deyə!

Sancıdan qıvrılan anaya
məktub gələ
bətnindəki körpədən:
məni gözləməyin,
bu, zarafatdı.

75 yaşında döyülə qapın –
məktəbdə sevdiyin qızdı
qayıdıb.
əlində əsanın qoyduğu qabar
toxuna saçlarına...

Qoşulub İblisə, çıxıb gedəsən,
Allahın dalınca qeybət edəsən,
arxanca mələklər yalvara,
Allah da göydən qışqıra:
Emin,
bu,
zarafat deyil?!

98