Page 219 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

pationun nәhәng seyba ağacının budaqlarından әmәlә
gәlmiş triumfal girişindә tәşkil etdiyi ehtiraslı, zil sәsli
xorun ritmi altında yuxuya gedirdi. Qәlbini riqqәtә
gәtirәn bu şeirlәri tualetlәrin divarlarına yazır, poemadаn
yadında qalan parçaları süd fermasında, isti tәzәk dağının
üstünә çıхаn zаmаn birnәfәsә әzbәrdәn demәyә
hazırlaşırdı ki, еlә bu mәqam karet sarayında sахlаnılаn
prezident limuzininin yük yerinә qoyulmuş dinamit,
nәzәrdә tutulan vaxtdan әvvәl partladı… “Dәhşәt idi,
mәnim generalım, partlayış elә möhkәm olmuşdu ki, biz
maşının dәmir-dümürünü hәlә bir neçә aydan sonra
şәhәrin müxtәlif yerlәrindәn tapırdıq. Mәhz bu maşında
Letisiya, hәr çәrşәnbә olduğu kimi, bazarı çapıb-talamağa
yollanacaqdı. “Sui-qәsd onun üçün hazırlanmışdı, mәnim
generalım, başqası üçün yox!” Bu zaman o, alnına vurub:
“Lәnәt şeytana, necә olub ki, mәn bunu hiss elәmә -
mişәm?” – demişdi. Hәqi qәtәn dә, onun әfsanәvi duyum
qаbiliyyәti hara yoxa çıxmışdı?! Axı son bir neçә ayı
tualet divarlarındakı yazılar da, hәmişәki kimi, nazirlәr -
dәn hansınasa qarşı yox, mәhz dişlәrini generalitetin
mәnafeyinә, kilsә knyazlarına qıcıyan hәyasızlaş mış
Nasarenolara qarşı yönәlmişdi. Düzdü, general belә
hesab edirdi ki, bir vaxtlar bu divarlarda anasının
müqәddәsliyi әleyhinә yazılan tәhqiramiz qeydlәr kimi
bu yazıların da tәhlükәsi yoxdu, bütün bunlar tәdricәn adi
söyüşә çevrilәn tutuquşu kәkәlә mәsindәn savayı, аyrı bir
şey deyil, sаdәcә, tualetin bürkülü havasızlığından
yaranan acığın nәticәsidir; bu acığın böyüyüb-şişmәsinә
vә әvvәl-ахır bеlә bir hay-küy yaratmasına, әslindә, o özü
şәrait yaradırdı ki, camaat içindәki qәzәbi belәcә çıxarıb
soyusun, amma daha belә yox ki, bir dinamitin әvәzinә
ikisi qoyulsun! İşә bax: dinamit gör gәlib hara çıxmışdı?
Hakimiyyәtin düz göbәyinә! Bu necә ola bilәrdi axı, necә
ola bilәrdi? Nеcә оlmuşdu ki, о, qanаdlı poetik sәtirlәrә 219
bu dәrәcәdә uyub öz adamyeyәn pәlәng duyumunu