Page 123 - Miisir
P. 123

Räqs edän başmaqlar



               Günor ta dan son ra Hә sәn sә ma ya bax dı... Ba yır da çox sә fa lı vә günәş li ha va var
           idi. Fi kir lәş di ki, bu gün qır  mı zı tut yığ maq üçün müna sib ha va var.
               Sә bә ti qo lu na ke çi rib sa  hә yә tә rәf qaç dı... O, sa   hә  lә rin gözәl li yin dәn, sә  ma  nın
           saf lı ğın dan vә günә şin is  ti  sin dәn özünü xoş bәxt hiss edә rәk gah qa çır, gah da tul -
           la nır dı.
               Hә sәn ka na lın sa hi li nә ça  tan da gördü ki, qur ba ğa lar da şad lıq için dә onun ki mi
           ora- bu ra tul la nır lar. Bu na görә dә әli ni qal dı rıb on la ra sa lam ver di... Qur ba ğa lar
           gö zәl qu rul tu lar la onun sa  la mı nı al dı lar. Hә sәn yol uzu  nu ye tiş miş, ada ma gәl- gәl
           de yәn lәz zәt li qır mı zı tut la do lu olan hündür ağac haq qın da fi kir lә şir di.
               Gә lib tut ağa cı nın ya nı na ça tan da baş maq la rı nı çı xa rıb, ağa ca dır maş dı. Son ra
           ye tiş  miş şi rin tut la rı se çib yığ ma ğa baş la dı. O, sә bә ti ye rә qoy muş du vә dәr di yi
           tut la rı ağac dan onun içi nә elә atır dı ki, ha mı sı sә bә tin içә ri si nә düşürdü.
               – Aa a... Çox qә ri bә dir! Çox qә ri bә iş dir.
               Hә sәn ağa cın ba şın dan ba xır dı... O, in di yә ki mi be lә şey görmә miş di...
               Bu, onun baş maq la rı idi... Baş maq lar atı lıb- düşür, rәqs edir di!

               Hә sәn qorx ma  ğa baş la dı... Fi kir lәş di ki, yә qin, baş maq la rı nı cin, ya da şey tan ge -
           yi nib vә gözә görünmә dәn atı lıb- düşә rәk rәqs edir lәr. Onun qor xu su da ha da ar t  dı...
               – Ay ana!..
               Bә dә ni әs mә yә, diş lә ri bir- bi ri nә dә yә rәk şaq qıl da ma ğa baş la dı. Aya ğı büdrә di
           vә o, ağac dan ye rә yı xıl dı...
                                                                                                                     123
               Hә sәn ye rә düşәn dә baş maq la rı nın için dәn çox lu qur ba ğa sıç ra yıb çölә çıx dı. Sәn
           de mә, qur ba ğa lar baş maq la rın için dә atı lıb- düşür, rәqs edir miş lәr.
               Hә sәn utan dı, qorx du ğu vә baş maq la rı nı ci nin, şey ta nın ge yin di yi ni düşündüyü
           üçün öz-özünә güldü.
   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128