Page 437 - "Bildirçin və payız"
P. 437
Ùåêàéÿëÿð
bir imarәtdә yaşaya! Gündәlik çörәk qazanmaq
haqqında da fikirlәşmәyә! Özün üçün uzanıb-
dincәlәsәn, heç nә barәdә dә narahatlıq keçirmәyәsәn”,
– deyә öz-özünә düşündü.
Dәrindәn köks ötürdü. Qәhvә fincanının dibindәki
çöküntüyә baxıb, yenә fikrә getdi: “Axı mәnim
ideyalarım, planlarım var. Mәnsә gör vaxtımı nәlәrә
sәrf elәyirәm?! Boş-boş şeylәr barәdә yazıram, hәr
kәsә çoxdan mәlum olanları kәşf elәyirәm...”
– Sabahınız xeyir, cәnab Ədhәm! – gözlәnilmәdәn
başının üstündә kiminsә mәlahәtli sәsi gәldi.
Çönüb baxdı ki, görsün, onu işindәn ayıran kimdir,
o dәqiqә dә bütün ideyalarını bir kәnara atıb, yerindәn
sıçradı.
– Nadirә! – sevincәk qışqırdı. – Nә gözәl tәsadüf!
Əl verib görüşdülәr vә qız onunla üzbәüz әylәşib,
ağ әl çantasını eyni ağlıqda olan bloknot sәhifәsi
üstünә qoydu.
– Sizi arxadan görüb, tanıdım.
– Üzdәn nә vaxt yaxşı tanıyacaqsınız?
– Sizin üzünüz әbәdi olaraq mәnim ürәyimә hәkk
olunub, – nazlana-nazlana dedi.
O, qızın hündür, düz qamәtinә vә gәnclik yağan
gözәl simasına baxıb zövq alırdı. Uşaqlıq dövrünü
tәzәcә adlasa da, kosmetika artıq yanaqlarını, gözlәrini,
kirpiklәrini vә dırnaqlarını tam örtmüşdü.
– Siz görüşdәn gәlirsiniz, yoxsa gedirsiniz? – qızın
zarafatını qulaq ardına vurub soruşdu.
– Sәhәrin gözü açılmamış nә görüş?! Elә-belә
maşınla şәhәri fırlanırdım.
“Fırlanırdım”. Yoluxucu jarqonu var bu gәncliyin.
437
bir imarәtdә yaşaya! Gündәlik çörәk qazanmaq
haqqında da fikirlәşmәyә! Özün üçün uzanıb-
dincәlәsәn, heç nә barәdә dә narahatlıq keçirmәyәsәn”,
– deyә öz-özünә düşündü.
Dәrindәn köks ötürdü. Qәhvә fincanının dibindәki
çöküntüyә baxıb, yenә fikrә getdi: “Axı mәnim
ideyalarım, planlarım var. Mәnsә gör vaxtımı nәlәrә
sәrf elәyirәm?! Boş-boş şeylәr barәdә yazıram, hәr
kәsә çoxdan mәlum olanları kәşf elәyirәm...”
– Sabahınız xeyir, cәnab Ədhәm! – gözlәnilmәdәn
başının üstündә kiminsә mәlahәtli sәsi gәldi.
Çönüb baxdı ki, görsün, onu işindәn ayıran kimdir,
o dәqiqә dә bütün ideyalarını bir kәnara atıb, yerindәn
sıçradı.
– Nadirә! – sevincәk qışqırdı. – Nә gözәl tәsadüf!
Əl verib görüşdülәr vә qız onunla üzbәüz әylәşib,
ağ әl çantasını eyni ağlıqda olan bloknot sәhifәsi
üstünә qoydu.
– Sizi arxadan görüb, tanıdım.
– Üzdәn nә vaxt yaxşı tanıyacaqsınız?
– Sizin üzünüz әbәdi olaraq mәnim ürәyimә hәkk
olunub, – nazlana-nazlana dedi.
O, qızın hündür, düz qamәtinә vә gәnclik yağan
gözәl simasına baxıb zövq alırdı. Uşaqlıq dövrünü
tәzәcә adlasa da, kosmetika artıq yanaqlarını, gözlәrini,
kirpiklәrini vә dırnaqlarını tam örtmüşdü.
– Siz görüşdәn gәlirsiniz, yoxsa gedirsiniz? – qızın
zarafatını qulaq ardına vurub soruşdu.
– Sәhәrin gözü açılmamış nә görüş?! Elә-belә
maşınla şәhәri fırlanırdım.
“Fırlanırdım”. Yoluxucu jarqonu var bu gәncliyin.
437
