Page 369 - "Bildirçin və payız"
P. 369
Ùåêàéÿëÿð
Abdәnin qızıl xasiyyәti vardı – arvadına hörmәti
sonsuzdu, sevgi vә nәvazişini ondan әskik etmәzdi.
Əvvәl-әvvәl Abbasa da ata qayğısı göstәrmәyә
çalışırdı, lakin gәnc oğlan onun bu niyyәtinә qarşıydı.
– Mәni rahat burax, – deyә o, bir gün kobud şәkildә
atalığının ağzının üstündәn vurdu.
Lakin atalığı onun qeydinә qalmaqda davam edir,
hә a Umm Abbası da oğlunun ehtiyaclarını anlamağa
sövq edirdi. Eyni zamanda, Abdә tәsәrrüfat işlәrinә dә
yavaş-yavaş әl qoyur vә mülk sahibi olan arvadına
faydalı mәslәhәtlәr verirdi. Binanın qabağındakı
hәyәtyanı sahәni sataraq, әldә olunan pula evi yenidәn
tәmir etmәk vә bir mәrtәbә dә artıq tikmәk mәhz onun
mәslәhәti idi. Ona hәr şeydә etibar elәyәn Umm Abbas
bu tәklifә dә qulaq asdı. Ailәnin gәliri artmağa başladı,
hәr kәs onun ağlına qibtә edirdi: “Bax, әsl kişi belә olar”.
Hә a Bayumi dә bir dәfә, gecә gәzintisindәn qabaq süd
dükanında onunla birlikdә şam elәyәn Abbasa dedi:
– Belә saf, yumşaq ürәyin var, Abdә kimi bir insan-
dan niyә qaçırsan? – Abbas ona cavab vermәyәrәk
qabağındakı qatığı yemәyә davam etdi, elә bil heç
sualı eşitmәmişdi. – Nәdi, yoxsa xeyirxah, qayğıkeş
adamlardan xoşun gәlmir? – Bayumi yenә dilә gәldi.
Abbas boş kasanı Bayumiyә uzadıb, hәmsöhbә-
tinin gözlәrinin içinә diqqәtlә baxdı vә nәhayәt, cavab
verdi:
– Çox qәddar adamdır. Kaş görәydin dükanında
әti necә doğrayır.
Bir müddәt belәcә keçdi. Abdә tәkcә arvadına vә
oğulluğuna deyil, ailәsinin digәr üzvlәrinә qarşı da
369
Abdәnin qızıl xasiyyәti vardı – arvadına hörmәti
sonsuzdu, sevgi vә nәvazişini ondan әskik etmәzdi.
Əvvәl-әvvәl Abbasa da ata qayğısı göstәrmәyә
çalışırdı, lakin gәnc oğlan onun bu niyyәtinә qarşıydı.
– Mәni rahat burax, – deyә o, bir gün kobud şәkildә
atalığının ağzının üstündәn vurdu.
Lakin atalığı onun qeydinә qalmaqda davam edir,
hә a Umm Abbası da oğlunun ehtiyaclarını anlamağa
sövq edirdi. Eyni zamanda, Abdә tәsәrrüfat işlәrinә dә
yavaş-yavaş әl qoyur vә mülk sahibi olan arvadına
faydalı mәslәhәtlәr verirdi. Binanın qabağındakı
hәyәtyanı sahәni sataraq, әldә olunan pula evi yenidәn
tәmir etmәk vә bir mәrtәbә dә artıq tikmәk mәhz onun
mәslәhәti idi. Ona hәr şeydә etibar elәyәn Umm Abbas
bu tәklifә dә qulaq asdı. Ailәnin gәliri artmağa başladı,
hәr kәs onun ağlına qibtә edirdi: “Bax, әsl kişi belә olar”.
Hә a Bayumi dә bir dәfә, gecә gәzintisindәn qabaq süd
dükanında onunla birlikdә şam elәyәn Abbasa dedi:
– Belә saf, yumşaq ürәyin var, Abdә kimi bir insan-
dan niyә qaçırsan? – Abbas ona cavab vermәyәrәk
qabağındakı qatığı yemәyә davam etdi, elә bil heç
sualı eşitmәmişdi. – Nәdi, yoxsa xeyirxah, qayğıkeş
adamlardan xoşun gәlmir? – Bayumi yenә dilә gәldi.
Abbas boş kasanı Bayumiyә uzadıb, hәmsöhbә-
tinin gözlәrinin içinә diqqәtlә baxdı vә nәhayәt, cavab
verdi:
– Çox qәddar adamdır. Kaş görәydin dükanında
әti necә doğrayır.
Bir müddәt belәcә keçdi. Abdә tәkcә arvadına vә
oğulluğuna deyil, ailәsinin digәr üzvlәrinә qarşı da
369
