Page 353 - "Bildirçin və payız"

Ùåêàéÿëÿð

Anası yadına düşdü. Görәsәn, o, niyә elә ölәn
günәdәk israrla tәkrar edirdi: nә baş vermәyindәn asılı
olmayaraq, Allah-tәalaya şükür elәmәk lazımdır?

Bu sәhәr kafedә seyrәklik idi. Kafeni dәmiryol
platformasından ayıran bağa baxan әn yaxın masada,
hәmişәki yerindә әylәşdi. Ofisiant onu salamlayıb,
sәhәr qәzetlәrini gәtirdi. Sonra kofe vә paxla ilә buter-
brod hazırladı. Yemәyini yeyib qurtarsa da, başının
ağrısı kәsmәk bilmirdi. Görәsәn, bu gecә yuxuya gedә
bilmәmәsinin sәbәbi nә idi? Yerindә çox vurnuxmuş-
du, amma yata bilmәmişdi... Sabah şagirdlәrinә qram-
matikaya aid oxuyacağı mühazirәni yadına saldı. O
saat da sәrsәm ideyalar sahibi olub, gic-gic söhbәtlәr
elәyәn tarixçi hәmkarı vә dostunun siması gözlәri
önünә gәldi:

– Ərәb dilindәn dәrs deyirsәn, lap yaxşı. De görüm,
mübtәda olmadan xәbәr ola bilәr?

– Dil dә dәniz kimidir – sәrhәdsiz.
– Mәhәmmәd öldü. Mәhәmmәd mübtәdadır.
Mübtәdaya bax e-e! Öyrәtdiyin şeylәrә nә deyim?!
Götürәk elә mәni, mәşğul olduğum şeylәrin dillә
yaxından-uzaqdan bir bağlılığı yoxdur...
Ofisiant yaxınlaşdı.
– Xeyir ola, müştәrilәrdәn pul qopardırsan? –
ondan soruşdu.
Ofisiant isә öz növbәsindә gülümsәdi – bәlkә dә,
gündә min kәrә eşitdiyi mәnasız suallara güldüyü
kimi. Pulu götürüb masadan uzaqlaşdı. Ağıllı gülüşü
var, amma yenә dә... biz heç nә bilmirik, sadәcә,
gündәlik, adәt etdiyimiz hadisәlәrә sәthi yanaşmaqla

353