Page 357 - "Bildirçin və payız"

Ùåêàéÿëÿð

– Yatmışdınız?!
– Hә, – polisin tәәccüblәnmәsindәn bir qәdәr çaş-
qın olan oğlan cavab verdi.
– Yәni tәqibdәn xәbәriniz olmayıb? Sәs-küyә
oyanmadınız da?
– Yox.
Müstәntiq narazı halda başını tәrpәtdi.
– Siz ona kömәk etmәdiniz. O isә sizi sәslәyirdi,
adınızla çağırırdı.
– Adımı çağırırdı? – boğuq sәslә soruşdu.
– Hә, hә, bir neçә dәfә adınızı tәkrarlayıbmış.
Şahidlәr mәrhumun sizә tәrәf qaçdığını vә kömәk
istәdiyini deyirlәr.
Karıxıb qalan cavan gözlәrini döymәklә
kifayәtlәndi...
Sonra gözlәrini yumdu vә müstәntiqin әsәbilәşib
özündәn çıxdığı ana qәdәr onun suallarına mәhәl
qoymadı.
– Cavab verin! Siz cavab vermәlisiniz.
– Mәn necә dә bәdbәxtәm!
– Onunla aranızda nә olub?
– Heç nә.
– Amma o, son anda sizin adınızı çağırıb.
– Biz qonşu küçәlәrdә qalırıq.
– Şahidlәr sizi tez-tez bir yerdә gördüklәrini
deyirlәr. Adәtәn qatarı gözlәyәn vaxtı yan-yana
dayanırmışsınız.
– Ola bilәr, bu, eyni vaxtda işdәn çıxanda olub.
– Yәqin ki, kömәyә mәhz sizi çağırmağı tәsadüf
deyil, hә?

357