Page 351 - "Bildirçin və payız"

Ùåêàéÿëÿð

Yuxu

Toz basmış bu boyda hәyәtdә cәmi-cümlәtanı bir
dәnә palma ağacı var, elә bil lap qәbiristanlıqdır. O,
hәyәtdә gәzişәrkәn bunu hәr zaman fikirlәşәrdi. Bu
gün şlanqı әlinә alıb torpağı sulayan ev sahibi onu
saxladı:

– Cәnab!
Zibilә qalasan! Sübh tezdәn belә sir-sifәtlә qarşılaş-
ma yaxşı heç nә vәd etmir. Dәrinә getsәn, bәlkә dә, pis
adam deyil. Hәrdәn üzündә sönük bir tәbәssüm dә
sezmәk olur, amma bu, daha çox ağac qabığı
üzәrindәki çatlağa bәnzәyir...
– Cavan adamsan, özün dә tәk qalırsan... Mәdәni
oğlansan... Adamlar barәndә yaxşı danışır, sәndәn
şikayәt elәyәn yoxdur. Ancaq, sәn Allah, de görüm, o
nә qonaqlıqlardı evindә tәşkil elәyirsәn? Ruhları
çağırırsan...
– A kişi, sәnә hesabat vermәliyәm?
– Bәlkә, bu hәrәkәtlәrin başqalarını narahat
elәyir?!. Bir dә ki, mәn bunu sәnә bir yaxın adam kimi,
rәhmәtlik atanla olan dostluğumuzun xәtrinә
deyirәm...
Gәnc oğlan yavaş-yavaş әsәbilәşirdi.
– Sәni heç vaxt namazda görmәmişәm.
– Bunun mәtlәbә nә dәxli?
– Dәxlisi odur ki, öz borcunu unudan mömin bir
bәndәni qınamaya bilmәrәm. Sәnә bunu başa salmaq
istәyirәm.

351