Page 27 - "Bildirçin və payız"

Áèëäèð÷èí âÿ ïàéûç

qaldırıb yerindә dikәldi, qaşlarını çatdı, alın hissәdә
genәlib iti çәnәsinә doğru getdikcә daralan üçkünc
sifәtini paşaya tәrәf çevirәrәk gözlәrini ona zillәdi.

– Demәli, sәn gәlәndә Qahirә artıq alovlar
içәrisindә idi? – paşa soruşdu.

– Əsl cәhәnnәm abı-havası hökm sürürdü...
– Tәәssüf!.. Çox tәәssüf!.. De görüm, kanaldakı
vәziyyәti necә qiymәtlәndirirsәn?
– Gәnclәrdә ruh yüksәkliyi böyükdür, amma silah-
sursata ehtiyac var. İngilislәr tәrәfindәn polis
qüvvәlәrimizin kütlәvi qırğını hamını özündәn
çıxarıb.
– Hә, hәmin o qırğın-qiyamәti deyirsәn...
– Bәli, – İsa qәmgin halda cavab verdi. – Biz sürәtlә
uçuruma doğru... – son sözlәr sanki boğazında ilişib
qaldı. Tәşviş içindә baxışları toqquşdu.
– Bәs adamlar bizim barәmizdә nә düşünürlәr? –
paşa soruşdu.
– İnsanlarda vәtәnpәrvәrlik әhvali-ruhiyyәsi әn
yüksәk hәddәdir. Düşmәnlәrimizә gәlincә, xalqın
hiddәtini boğmaq, bizi gözdәn salmaq üçün şayiәlәr
buraxırlar: guya kanaldakı hadisәlәri biz özümüz
qәsdәn tәşkil etmişik ki, xalqın başı qarışsın, işlәrimizә
müdaxilә edәn olmasın.
– Vicdansızlar! Demәyә hәmişә nә isә tapırlar, –
paşa yana-yana nırçıldadı vә İsaya tәklif etdi – gәl, әn
yaxşısı, bir qәhvә içәk.
Qabaqlarında olan balaca stolun üstünә gümüş
suyuna çәkilmiş qәhvәdan vә içinә peçenye yığılmış
boşqab qoyulmuşdu. Paşa İsaya әrkyana iki fincan

27