Page 229 - "Bildirçin və payız"

Çöëìÿò ýåúÿäÿí èøûãëû ñàáàùà

– Sәkkiz funt – mәncә, bu, hәlәlik bәs elәyәr.
– Artıqlaması ilә bәsdir.
– Ümid elәyәk, sınaq müddәti uzun çәkmәsin.
Razılıq әlamәti olaraq başını tәrpәdir vә üzündәn
sevindiyi aşkar görünür. Amma sevindiyi qәdәr dә
utanır vә yanağının al rәngә boyanması onu daha da
gözәllәşdirir. Mәnә kofe süzәndә hündür boy-buxu-
nuna, düz qamәtinә tamaşa edib zövq alıram.
Beynimә bir fikir gәlir: “Nişanımız indi olsaydı, mәn
ondan daha çox şey tәlәb elәyә bilәrdimmi?” Lakin
canıma әsmәcә gәtirәn bu qara fikri tez dә başımdan
atıram.

***
Hәmada yenә mәnimlә mәzәlәnir:
– Nәrd partiyasını başa vurmamış başladın
göylәrdә uçmağa. Yenә nә dalmısan?
Kafenin qarşısında uşaqları başına yığan sehrbazın
göstәrdiyi nömrәlәri diqqәtlә izlәyirәm, onun boy-
nuna dolanan ilana hәqarәtlә baxıram.
– Nәdi, yoxsa sehrbazlardan xoşun gәlir? –
Hәmada soruşur.
– Yox.
Dәrindәn köks ötürüb deyir:
– Nәvәm bәrk xәstәdir.
– Allah kömәk olsun!
– Yadına gәlir, belә bir şeir varıydı e-e:
“Uşaqlarımız da oxşayır...” Dalısı necә idi?
– Deyәsәn, onu oxumuşam, ancaq şeirlәr yadımda
yaxşı qalmır.

229