Page 119 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Poeziya)

Sÿmÿd Vurüun

Sәn dә, ovçu dostum, tәlәsmә sәn dә, 119
Bu qәlbi dağları qoy asta aşaq.
O çay yanındakı yaşıl çәmәndә
Asta addımlayıb, ağır dolaşaq.
Hәr gülә, çiçәyә salam vermәsәm,
Xoş üz göstәrmәsәm, xoş üz görmәsәm:
Nanәlәr, reyhanlar inciyәr mәndәn.
Güllәrin yarpağı tökülәr dәn-dәn...
Odur ki, yel olub, çöldә әsmirәm,
Heç yana, heç yerә mәn tәlәsmirәm!

Bulud tez keçmәsin başımın üstdәn,
Çay da yavaş axsın... sular boyunca.
Baxım hәr zәrrәyә, baxım doyunca...
Ürәk tәrpәnmәyir ötәrgi sәsdәn,
Nә çıxar bir anlıq yanan hәvәsdәn?
Elә zәnn etmә ki, ağırlaşmışam,
Ayağı sarıqlı, şikәst bir quşam...
Qoy dünya böyüsün, zaman uzansın
Bir günün әrzindә aylarla yansın
Al günәş, gözündәn nur yağa-yağa...
Ömrün kitabını tamamlamağa
Çox da can atmasın әlimdә qәlәm,
Mәn tәlәsmirәm,
Mәn tәlәsmirәm!