Page 188 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Proza)
P. 188
Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû
– Sәnә dә gәtirimmi?
– Yox. Mәn susamamışam.
Oğlan çevrilib sürәtlә getdikcә qoca arxadan sәslәndi:
– Buzlu içmә. Boğazın tәzә yaxşı olub.
***
Oğlan aşağıda vedrәlәri, әriyib maye halına gәlmiş qırla doldurur, qoca
isә onları çәkib damın üstünә tökürdü.
... Artıq günәş qürubda idi, dam isә hәlә qırlanıb qurtarmamışdı. Qoca
boşalmış vedrәni aşağı buraxaraq, şalvarının qabaq cibindәn qәdim iri
saatını çıxarıb baxdı. Yeddi tamama on beş dәqiqә qalmışdı. Bir saat da
işlәsәlәr, qurtararlar.
Lakin qoca damın kәnarına yaxınlaşıb, aşağıda vedrәni götürәn oğlana
xitabәn:
188 – Doldurma, – dedi. – Bәsdir, qalanını sabah elәyәrik. Qolum ağrıyır.
Qoca ürәyindәki incә hisslәri dilinә gәtirmәyi sevmirdi. Qoca oğlanın
sifәtindәki qayğını dәrhal necә bir sevincin әvәz elәdiyini vә onun vedrәni
yerә qoyub, brezent pencәyini necә cәld götürdüyünü gördü.
Qocaya başqa şey dә lazım deyildi.
– Daha mәnimlә ayrı işin yoxdur ki, – deyә oğlan altdan-yuxan
qışqırdı.
Qoca sakit sәslә cavab verdi:
– Yoxdur.
– Onda mәn getdim. Sәhәr tezdәn buradayam.
Oğlanın axırıncı sözlәri demәsi ilә tini burulub gözdәn itmәsi bir oldu.
...Lakin qoca damı bu gün mütlәq qırlayıb qurtaracaqları barәdә ev
yiyәsinә söz vermişdi (o, heç vaxt yalan danışmamışdı). O, tәlәsmәdәn,
nәrdivanla enib qır qazanının yanıma gәldi. Vedrәlәrin ikisini dә doldurdu,
tәkrar dama qalxdı. Sonra vedrәlәri yuxarı çәkdi. O, bu minvalla işlәyәrәk,
çıraqlar yananda damı tamam qırlayıb qurtardı.
...Qoca qәlyanı damağında, ağır addımlarla sahilә çatıb oleandr kolları
arasındakı skamyaların birindә oturdu. Sahil adamla dolu idi. Lakin qoca
dәnizә baxırdı. İri, çıraqban gәmilәr limanda lövbәr salıb dayanmışdı. Bir
dәstә gәnc oğlan, qız tәkadamlıq qayıqlarda avar çәkәrәk ötüşürdü. Uzaqda
mayaklar yanıb-sönürdü. Dәniz isә asta-asta yırğalanırdı. Dәnizin bu
tәrpәnişindә hәr şeyә qarşı bir biganәlik var idi vә qoca hәmişә bu mәğrur
biganәliyi hiss edirdi.
Qoca iki dәfә daha qәlyanını doldurub çәkәndәn sonra qalxdı. Onun
yolu bayaq damına qır basdıqları evin yanından idi. O, bu evin küçәyә baxan
pәncәrәsi qarşısından keçәndә tül pәrdә arxasından içәrini gördü. İri elektrik
– Sәnә dә gәtirimmi?
– Yox. Mәn susamamışam.
Oğlan çevrilib sürәtlә getdikcә qoca arxadan sәslәndi:
– Buzlu içmә. Boğazın tәzә yaxşı olub.
***
Oğlan aşağıda vedrәlәri, әriyib maye halına gәlmiş qırla doldurur, qoca
isә onları çәkib damın üstünә tökürdü.
... Artıq günәş qürubda idi, dam isә hәlә qırlanıb qurtarmamışdı. Qoca
boşalmış vedrәni aşağı buraxaraq, şalvarının qabaq cibindәn qәdim iri
saatını çıxarıb baxdı. Yeddi tamama on beş dәqiqә qalmışdı. Bir saat da
işlәsәlәr, qurtararlar.
Lakin qoca damın kәnarına yaxınlaşıb, aşağıda vedrәni götürәn oğlana
xitabәn:
188 – Doldurma, – dedi. – Bәsdir, qalanını sabah elәyәrik. Qolum ağrıyır.
Qoca ürәyindәki incә hisslәri dilinә gәtirmәyi sevmirdi. Qoca oğlanın
sifәtindәki qayğını dәrhal necә bir sevincin әvәz elәdiyini vә onun vedrәni
yerә qoyub, brezent pencәyini necә cәld götürdüyünü gördü.
Qocaya başqa şey dә lazım deyildi.
– Daha mәnimlә ayrı işin yoxdur ki, – deyә oğlan altdan-yuxan
qışqırdı.
Qoca sakit sәslә cavab verdi:
– Yoxdur.
– Onda mәn getdim. Sәhәr tezdәn buradayam.
Oğlanın axırıncı sözlәri demәsi ilә tini burulub gözdәn itmәsi bir oldu.
...Lakin qoca damı bu gün mütlәq qırlayıb qurtaracaqları barәdә ev
yiyәsinә söz vermişdi (o, heç vaxt yalan danışmamışdı). O, tәlәsmәdәn,
nәrdivanla enib qır qazanının yanıma gәldi. Vedrәlәrin ikisini dә doldurdu,
tәkrar dama qalxdı. Sonra vedrәlәri yuxarı çәkdi. O, bu minvalla işlәyәrәk,
çıraqlar yananda damı tamam qırlayıb qurtardı.
...Qoca qәlyanı damağında, ağır addımlarla sahilә çatıb oleandr kolları
arasındakı skamyaların birindә oturdu. Sahil adamla dolu idi. Lakin qoca
dәnizә baxırdı. İri, çıraqban gәmilәr limanda lövbәr salıb dayanmışdı. Bir
dәstә gәnc oğlan, qız tәkadamlıq qayıqlarda avar çәkәrәk ötüşürdü. Uzaqda
mayaklar yanıb-sönürdü. Dәniz isә asta-asta yırğalanırdı. Dәnizin bu
tәrpәnişindә hәr şeyә qarşı bir biganәlik var idi vә qoca hәmişә bu mәğrur
biganәliyi hiss edirdi.
Qoca iki dәfә daha qәlyanını doldurub çәkәndәn sonra qalxdı. Onun
yolu bayaq damına qır basdıqları evin yanından idi. O, bu evin küçәyә baxan
pәncәrәsi qarşısından keçәndә tül pәrdә arxasından içәrini gördü. İri elektrik
