Page 18 - Design_Xezer_1_2018_Layout 1

sancılan baxış da onu yorurdu, çünki kədərdən başqa heç nə qalmayacaqdı.
çevrilib geri baxmamağın özü də güc Mövzusu da əsl Şurbiqel mövzusu idi:
tələb edirdi və ona görə çevrilmək istəmirdi “Texnika əsrində yaradıcı şəxsiyyətin
ki, belələrini baxmadan da tanıyırdı. kilsəyə və dövlətə münasibəti”. Səsi
Özlərini ziyalı kimi göstərən bu xoşagələn, yumşaq idi, onda nəsə gizli
şorgözlərdən zəhləsi gedirdi. Onların bir kövrəklik, sonu görünməyən kədər
reflekslərlə, hisslərlə idarə olunan həyatı hiss olunurdu. Qırx üç yaşı vardı,
çox vaxt kitablardakı kimi olurdu və özləri tərəfdarları çox, düşmənləri isə lap az idi.
də Sartrla Klaudelin arasında tərəddüd Ancaq bu düşmənlər onun doktorluq işini
edirdilər. Xüsusi kino-teatrlarda gecə ya - Mərkəzi Almaniyadakı bir universitet
rıdan sonra göstərilən filmlərdəki otel kitabxanasının toz basmış rəflərindən
otaqlarını arzulayırdılar: zəif işıq, həzin eşələyib tapmışdı. Dissertasiya 1934-cü
pıçıltılar, “hadisələrlə zəngin olmasa da, ildə yazılmışdı və mövzusu da “Fürerimizin
adamı gərginlikdə saxlamaq”, eləcə də obrazı müasir lirikada” idi. Ona görə də
ekzistensial orqan musiqisi... Rəngi Şurbiqel hər dəfə məruzəsinə mənəvi
avazımış bir kişi rəngi avazımış qadına cəhətdən yetişmiş bir adamın dediklərini
18 tərəf əyilib, siqaretlərin tüstüsü tumbanın başa düşmək iqtidarında olmayan bəzi
“başına dolanır” – təsirləndirici bir səhnə! hay-küyçü cavanların, təriqətçi bədbinlərin,
2018
“Biz yaxşı iş görmürük, ancaq bunu etmə - kilsədən üz döndərib özünü döyənlərin
liyik...” İşıq sönür, alaqaranlıqda tumbanın publisistik satqınlığı barədə qeydlərlə
üstündə tüstüləyən siqaretlər közərir və o başlayırdı. Ancaq bununla bərabər,
görülməli iş görüləndə ekran qaranlıqlaşır. düşmənlərinə mehriban idi və onlara qarşı
Tanış olduğu belə pərəstişkarlarının elə silahdan istifadə edirdi ki, dəli olmaq
sayı artdıqca ərini daha çox sevməyə dərəcəsinə gəlirdilər, çünki cavabını verə
başlayırdı və adına nə qədər söz çıxmış bilmirdilər. İşi-gücü bağışlamaq idi: hamıya
olsa da, on il ərzində heç bir kişinin hər şeyi bağışlayırdı. Çıxış edərkən bütün
yatağına girməmişdi. Ray başqa cür idi, hərəkətləri yalnız müştərisinın rahatlığı
onun çatışmazlıqları da sadəlövhlüyü kimi barədə düşünən mehriban bərbərin
təbii idi. hərəkətlərinə oxşayırdı. Danışan zaman
Şurbiqelin “laylasına” qulaq asa-asa sanki xəyali dostlarına və düşmənlərinə
tədricən yuxuya getdi, hətta sırtıq ba xış - isti kompres qoyur, onların üstünə şirin
Kişisiz ev də bir anlığa unutdu. başlarını ovxalayır, yelpikləyir, yaxşı-yaxşı
qoxulu sakitləşdirici cövhərlər çiləyir,
ları boynuna sancılmış tanımadığı kişini
sərinlədir, sonra da yumşaq səsi ilə dəyərli
Şurbiqel yekəpər, kök idi və məru zə -
dən-məruzəyə üzündəki melanxolik ifadə
sözlər deyə-deyə ətirli, bahalı sabunla
Haynrix Böll. artırdı və özü də çox belə məruzələr sabunlayırdı. “Elitar”, “katakomba”, “ümid -
etmişdi. Hər məruzə ilə məşhurlaşır, həm
sizlik” kimi sözlər onun səviyyəli, ahəngdar
nitqində suyun üzündə yırğalanan parlaq
də kökəlirdi. Həmişə də Nellaya son
dərəcə mədəni, son dərəcə kədərli, eyni
na sının xəyali müştərilərinə sirli-soraqlı
zamanda gündən-günə şişən hava şarı nişangahlar kimi üzürdülər. Öz bərbərxa -
təsiri bağışlayırdı, sanki partlayacaqdı və bir zövq-səfa bəxş edirdi: incə rəftar, isti,
ondan illərlə yığılıb-qalmış kif qoxulu soyuq, ilıq kompreslər, masaj... Elə bil öz