Page 49 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1
P. 49

Bu son qan damlası yaman ağırdı.           siferblatı – dağlar,
           Zülmətdə gərnəşir bağlar bir azca.         səsi cırcıramaların səsidi:
           Qəbirlər hamısı görünməz olub              tıq-tıq,
           Suların matəmi arxasındaca.                yayı da – işıq...


                                                      Nə yazıq ki, işləyir
           * * *                                      mənim saatım ancaq
           Yaxınıq sənlə, yaxınıq,                    bulud gün işığını
           Həm də uzağıq, uzaq:                       kəsmədiyi vaxtacan!
           Sən ölülərin yanına gedirsən,
           Mən dirilərin.
                                                      * * *
           * * *                                                                  Xosefinama
           Qaranlıqdan qalan artıq-urtuqla
           qızıl suyuna salınmış
                                                      Sənin bu məktubların
           zalım ada.
                                                      Şərabım, çörəyimdi.
                                                      Qəbrimə uzadılmış                            49
           Buynuz yayındakı ox
                                                      Yeganə qida kimi                            2018
           arenanın hədəfinə –                        Həmişə gərəyimdi.
           zərbədən cingildəyən nəlbəkiyə
           tuşlanıb.
                                                      Divarlar işıq salır,
                                                      Yuxudu sanki sənin
           Atların boynunda
           buynuzların boyunduruğu.                   Acı duz tamı verən
                                                      Gözəl dəniz bədənin.
           Sən toreadorlara
           ad-san verirsən
           və dirildirsən
           Yupiterlə Avropanın canlandığı mifi.



           * * *
           Mənimçün saat dediyin                                                                    Şeirlər
           başı göyləri dələn
           dağların arasındakı dərələrdi:
           Bir dərə saat birdi,
           o biri – saat iki,                                                                       Migel Ernandes.
           Bir az uzaqdakı dərələr də
           saat üçdü... saat dörddü...

           Bu saatın əqrəbi
           sıldırım qayanın sürünən kölgəsidi,
   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54