Page 43 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1
P. 43

xu mu səp mi şəm, bir müddət bu ba rə də       Yox, bu səs o səs de yil di…
           düşünə cək. İn di də zəng vu ran ada mın       O səs də izah və təs vi ro lun maz işıq
           sə sin də ki ya şıl rən gi duy ma yıb çaş mış -  var dı, hə min işı ğa düşüb uşaq lı ğı mı zın,
           dım, ye ri ni tut muş ça la rı ayırd elə yə nə cən  ye ni yet mə li yi mi zin, gənc li yi mi zin dümdüz
           də əzab çə kə cək dim…                     yol la rın dan ke çir dik; o səs də iki mi zə də
               Bu səs də ar tıq do lub- tox ta mış, hə ya -  doğ ma olan çöllər, dağ lar, va di lər, qan tə -
           tın haq lı- haq sız sı naq la rın dan keç miş,  pə rin, bal dır ğa nın, qu zu qu la ğı nın qo xu su,
           eniş li- yo xuş lu yol la rın da is tər -is tə məz to -  mo ru ğun, ye mi şa nın, əz gi lin da dı, di rədö y  -
           za- çir ka ba bu laş mış, həm də ar tıq bu na    mə nin, çi ling -a ğa cın, eş şək be li nin səs-
                                                        küyü, ilk sev gi nin in di özümüzə də gülünc
           alış mış ada mı görürdüm; əs lin də, yol la rı -
                                                      görünən şi rin əzab la rı, gə lə cə yi miz lə bağ -
           mız ay rı lan dan – o, do ğul du ğu muz əya lət
                                                      lı ağ la gəl məz plan la rı mız var dı; o səs də
           şə hə rin də qa lan dan, mən sə pay taxt da  gözütox luq, olan- qa la nı bölüşmək, dər də -
           məs kən sa  lan dan son ra o ya şıl rəng lə
                                                      şə rik lik, fə da ka rı lıq var dı; bir də fə aya ğı
           bağ la rı mı üzmə mək üçün bir ne çə də fə
                                                      çu xu ra düşüb to pu ğu bur xu lan da ne cə
           cəhd göstər miş dim: bir də fə dəs tə yi baş -
                                                      əzab çək di yi ni görüb elə do lux sun muş -
           qa sı götürmüş, de miş di, zəng vur du ğu nu zu  dum ki, az qa la, hönkür-hönkür ağ la ya -
           ona çat dı ra ram, mən də ümid lə göz lə miş -  caq dım, ev lə ri nə də, de mək olar, be lim də  43
           dim, am ma o ya şıl rəng li sə si eşi də bil mə -  apa rıb çı xar dım; bir də fə də tə lə bə lik il lə -  2018
           miş dim; ikin ci cəh dim də cə mi bir ne çə  ri miz də mə na sız tə kəbb ür uc ba  tın dan
           kəl mə da nı şa bil miş dik, son ra əla qə kə -  həm ya şıd la rı mız la iki -i ki yə da va elə miş -
           sil miş, bir da ha o sə si eşi də bil mə miş dim;  dik, on da mə nim da va- da laş da əlim ol ma -
           üçüncü də fə də xət də ta mam baş qa səs   dı  ğı nı bil di yi nə görə, üstünə düşən
           eşit miş dim: “…bu nömrə yə zəng çat mır…  rə    qi  bi nin öhdə sin dən tez cə gə lib kömə yi -
             ”; son ra da ara dan il lər ötdü, on dan səs-  mə çat maq üçün ne cə çır pın dı ğı nı
             sə mir çıx ma dı, mən də hər xa tır la yan da  sez  miş dim; is tə yi nə ça tıb mə ni dar dan
           yad da şım da kı ya şıl rən gin da ha da sol  du -  qur tar dı ğı mə qam da nə qə dər xoş bəxt
           ğu nu ağ rı için də du ya- du ya günlə ri yo la  göründüyünü sözlə tə səvv ür elə yə bil mə -  Səsindən yıxılan
                                                      rəm: tək cə si fə ti, iri gözlə ri de yil, elə bil,
           ver dim; in di sə o, də yiş miş sə si lə qə fil dən
                                                      sağ gözünün al tın da kı ar tıq göyər mə yə
           pey da ol muş du, mən sə de dik lə ri nə qu laq
                                                      baş la yan şi şi də işıq sa çır dı: on da bi zi qu -
           asa -a sa sə si nin han sı rəng də ol du ğu nu
                                                      caq laş ma ğa, bir qə dər də kövrəl mə yə va -
           anış dır ma ğa ça lı şır dım, mən cə, bu na da
                                                      dar elə  yən han sı duy ğu nun ol du ğu
           səhv siz- filan sız na il ol dum: əl bət tə ki, eşit -
                                                      ba   rə də son ra lar çox düşünmüşdüm, am -
           di yim səs tünd-boz rəng dəy di; ola bil sin,
                                                      ma ağ lı ma də qiq bir şey gəl mə miş di.
           bu qə na ə ti mə ha va nın boz- bu la nıq ol ma -
                                                      “Sən dən ötrü ya man qorx dum” de yən də      Nəriman Әbdülrəhmanlı.
           sı, “na gə han lıq sind ro mu” nun ya rat dı ğı  sə sin də duy du ğum işıq da, rəng də, hət -
           ov qat tə sir elə miş di, am ma əmin dim ki, bu  ta qo xu da (sə sin qo xu su ba rə də da nı şıb
           tə əss üra tı mı son ra lar, hət ta onun  la gö -  psi xo loq dos tu mun bey ni ni da ha da qa rış -
           rüşsək be lə, də yiş di rə bil mə yə cə yəm; bu  dır maq üçün mə qam var) hə lə yad da şım -
           mə sə lə də əsas söz sa hi bi mən yox, al tın -  da dır – o sə si uzun il lər içim də ömür
           cı duy ğum idi, is tər -is tə məz on dan ası lı  yo lu ma düşən işıq, qəl bi mə ta qət ki mi
           və ziy yə tə düşə cək dim…                 gəz dir miş dim…
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48