Page 407 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi
P. 407
407
ŞƏFƏQ TÜRKÜSÜ
Mәni burada axtarma ana
qapıda adımı soruşma
saçlarına ulduz düşüb
qoparma, ana
ağlama Nevzat Çelik
nә zamandır üzüm tәraşlı
gözlәrim şәfәq gözlәdi
qulağım sәsdә
ölüm hәsrәti çәkdim, ana
yaşamaq istәrkәn dәlicәsinә…
BAHAR AĞRISI
bir bahar da dönüb gedәcәk qapıdan
bir bahar da sәnsiz yaşanacaq
demәk
bir bahar da
insanlar asılacaq şәfәq çağında
mәn әn çox şәfәq vaxtı ağlaram.
PAYIZ
sarı yarpaqları ağacların
qanadları qırıq quş kimi düşür
düz buradan duyulur gurultusu
qәlbimdә dәhşәtli kәdәr üşüyür
quru yarpaqları ağacların
qanadları qırıq quş kimi düşür
