Page 405 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi
P. 405
405
Gecә dincәldi. Vücud – gözlәmәkdәn әprimiş xәzinә
kimi soyudu, susduruldu. Yarpaqlarından qәdim
eşq mövsümü sızır. Çürüyәcәk! Axıb gedir lәkәsi
ölümün güzgüsünә…
Ətә, sәsә vә çörәyә…
Sanki bu әzbәr bildiyimiz hәyatın o üzündә yuyunur
du dil! O üzdә başlayır vә sona çatır İhsan Dəniz
dı qәlbi döyüntülәrlә inciyәn gecәnin
yaydığı xatirә yağışı…
keçmişlәr, keçmişlәr – hamısı keçmişdә…
Artıq sabahlar unuduldu!
Ah, ruhum!
Yaxşı ki, yay bitdi!
