Page 991 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 991
Vaqif Nÿsib
– Ә, bir sümüyә düşәn hava çalın, Sәlvi balamla oynayacağam.
Zurnanın sәsi eşidildi. Omaroğlu Sәlvinazla süzmәyә başladı.
Yavaş-yavaş başlar qalxırdı...
Sәlvinazı yerinә ötürәndә dedi Omaroğlu:
– Bundan sonra bir dәrdim olmayacaq, dәrdin alem.
Çıxdı getdi Omaroğlu. Әvvәl toydan, sonra da kәnddәn. Onu yola salıb
Mәmmәrzә kişi toya gәldi. Gördü, vur çatlasındı yenә. Heç elә bil Omaroğlu
gәlib-getmәyib. Yenicә әylәşib loğmaya әl atırdı ki, zurnaçılara dedilәr:
– Çalmayın görәk. Qızın anası özündәn gedib, halı pisdi.
415
