Page 912 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 912

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû




                                               Altıncı sim


                                әtәndaş sәrnişinlәr, qayışları bağlayın, tәyyarә lazımi yük-
                                sәkliyә  qalxmayınca  papiros  çәkmәk  olmaz. Stüardessa
                        Vmarşrut, ekipaj vә reys barәdә mәlumat verdi.
                        “TU-114” nәhәng motorlarının yeknәsәq sәsini sәrnişinlәrin beynindә
                    sınıq val kimi oxutmağa başlayanda pәncәrәlәrdәn içәri gün düşdü. Kimsә
                    ucadan “şükür” dedi vә günәş üçün darıxan sәrnişinlәr pәncәrәlәrә sarı
                    boylandılar.
                        On gün idi ki, Kislovodsk günәş üzünә hәsrәt idi. Elә vaxt olmurdu ki,
                    şәhәrin tavanından asılan bulud onun yaşıl mәnzәrәsini yağışa “qonaq”
                    elәmәsin vә bu “qonaqlıq”, demәk olar ki, hamının ürәyini vurmuşdu.
              336   Yerlilәrin dә, istirahәt edәnlәrin dә.
                        Pәncәrә ağzında әylәşәn, әynindә hava rәngli dakrondan kostyumu
                    olan  cәrrahı  günәş  maraqlandırmırdı.  Çiynindә,  boyun-boğazında rәqs
                    edәn günәş şüaları onun üçün payız milçәyi kimi bir şey idi. Cәrrah razı idi
                    ki, bundan sonra da keçirәcәyi günlәrin hamısı yağışlı olsun. Ancaq onun
                    istirahәtini pozub geri çağırmayaydılar. Cәrrah yağışlı, azad günlәri, yәqin
                    ki, uzun müddәt yadından çıxarmayacaqdı. Hәlә srağagün, dünәn, beş saat
                    әvvәl hәyat nә qәdәr gözәl idi, cәrrah yenicә ayaq açıb gәzәn körpә kimi
                    sevinirdi. O, çәtirini tutub yağışın sәsinә qulaq asa-asa parkın çal-çarpaz
                    cığırları ilә addımlayır, tez-tez burnunu çәkir, çiçәklәrin yuyulmuş әtrini
                    axtara-axtara “Xram vozduxa” qalxır, ya qayıdıb “Zamok”a gedir, ya da
                    “Mayskaya polyana” adlanan yamaclığa üz qoyurdu.  Yağışın çәtirdә
                    oxutdurduğu mahnılar da cәrrahla birgә gәzirdi.
                        Cәrrahın böyründәki eynәkli arıq qadın tez-tez әyilib özündәn qabaqda
                    әylәşәn ortaboylu kök arvada nәsә pıçıldayır, başını qaldırıb cәrraha baxır,
                    öz-özünә deyinirdi: “Pah atonnan, az qalmışdı o boyda bina yerli-dibli
                    kökündәn qopa”. Cәrrahın eşitdiyinә görә, şәhәrin ortasıyla gedәn selin bir
                    qolu Narzan vannasının anbarına axıb, anbarda isә karbit olub. Hәmin gün
                    sәhәr adamları yuxudan bәrk gurultu oyatdı, bu sәsdәn döşәmә titrәdi,
                    pәncәrә şüşәlәri silkәlәndi. Vannanın partlama xәbәri ildırım sürәtiylә
                    ölkәyә yayıldı. Kislovodskda qohumu, dostu, tanışı istirahәt edәnlәr şәhәri
                    telefon, teleqraf, mәktub “atәşinә” tuturdular. Vә eşidәndә ki, ancaq bircә
                    otaq partlayıb, hadisә zamanı vannada heç kim olmayıb, adamlar sevindilәr,
                    bir-birlәrini tәbrik etdilәr.
                        Sonra buludlar nәfәsini dәrdi, istirahәt edәnlәr şәhәrә tökülüşüb,
                    küçәlәrin kimsәsizliyini yağışın әlindәn aldılar. Cәrraha teleqram gәlәndә
   907   908   909   910   911   912   913   914   915   916   917