Page 907 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

ßlibala Hacûzadÿ

yırtılsın, yәqin, nöyüt üçün gәlir, ölsәn dә vermәyәcәyәm, – deyә Hәsәnalı
ayağını әylәcә basdı. Traktor xırıldayıb yerindә dayandı. Әli özünü yetirdi.
Tövşüyürdü.
– Ә, insafın olsun, ciyәrim ağzımdan çıxdı, bilirsәn nә qәdәr qaçmışam
dalınca?! Әcәb oğlansan, vallah, adam bir dala baxar, bәlkә, elә kotanının
altından qızıl küpü zad çıxdı, başı xeyirlinin oğlu.
Hәsәnalı güldü:
– Daha denәn elә sәnin gözün kotanın ağzındadı ki! Elә, yәqin, ona
görә çevirdiyin yerlәr ala-bula olur dә. Mәn ölüm, düzünü de. İndiyәcәn
neçә küp qızıl tapıbsan, hә?
Әli nәfәsini dәrib:
– Әcәb oğlansan, vallah – dedi. – Mәndә elә bәxt hardaydı, ay kişi!
Hәsәnalı yerә düşdü:
– Hә, xeyir ola, nöyütә gәlibsәn? – Әcәb oğlansan, vallah. Bәs nöyütә
gәlmәyib suya gәlmәyәcәyәm ki! – Bu sözü deyәndәn sonra Әli nәdәnsә 331
başını yana çevirdi, sәsini alçaldıb: – Yaman yerdә qurtardı. Şoğәrib... –
dedi.
– Qurtarıb, ya satıbsan? – deyә Hәsәnalı Әlini әyri-әyri süzdü.
– Әcәb oğlansan, vallah. Mәn demәdim ki, sәn mәndәn haqq-hesab
istә, yoldaşıq, gәlmişәm yanına, bir vedrә nöyüt ver. Başlayıbsan...
Hәsәnalı әllәrini şalvar ciblәrinә salıb gәzindi:
– Yoldaşıq?.. Yox, biz yoldaş deyilik. Sәn biznәn yoldaş olsaydın
adımızı belә batırmazdın. Hamımızı başıaşağı elәyibsәn el içindә...
Әli gözlәrini döyüb gülümsündü.
– Әcәb oğlansan, vallah, qurtardın?
– Hә, qurtardım. Gedә bilәrsәn – deyә Hәsәnalı sәrt-sәrt cavab verdi.
Traktora minmәk istәyәndә Әli onu saxladı.
– Canın üçün, nöyüt vermәsәn, әl çәkәn deyilәm. Çöldә qalmışam.
Hәsәnalı ona baxıb fikrә getdi, özünü saxlaya bilmәyib qımışdı vә nә
düşündüsә:
– Yaxşı, – dedi, – ancaq pulunu bәri başdan qoy ovcuma.
Әlinin gözlәri böyüdü:
– Әcәb oğlansan, vallah. Nә pul, ә Hәsәnalı?
– Elә qazanırsan, bir dәfә dә maya qoysan dünya qopmaz ki.
Әvvәlcә Әli elә bildi ki, Hәsәnalı zarafat elәyir. Sonra gördü ki, kişinin
ciddi sözüdür.
– Neynәk, puluynan olsun, Hәsәnalı. Deyir, keçәl halva yeyәr, puluna
minnәt. Neynәk, – әli әsә-әsә cәmi ikicә saat bundan qabaq köynәyi sәtin
Gülәbәtindәn aldığı manatı çıxarıb Hәsәnalıya verdi.