Page 214 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Hәsrәtin yandırar, pörşüdәr mәni,
Zәrif çiçәk kimi üşüdәr mәni.
Sәslәsәm Savalan eşidәr mәni,
Qızınnam oduna, közünә, Tәbriz.

Gülüstan bağının seyrinә gәlim,
Lalә yamacında bir dә dincәlim,
Ötәn günlәrimә yetişmәz әlim,
Düşüm heç olmazsa izinә, Tәbriz.

Ana tәbәssümün ay işığıdır,
Qolum qamәtinin sarmaşığıdır.
Şeirin bu dünyanın yaraşığıdır,
214 İncisi tükәnmәz xәzinә, Tәbriz.

Sәn şair ömrümә vüqar vermisәn,
Solub-saralmayan gülzar vermisәn.
Etibar vermisәn, ilqar vermisәn,
Hәr igid oğluna, qızına, Tәbriz.

Sәttarxan bayrağın göylәrә ucalt!
Qara buludları od ağzına at.
Şair qızının da sözlәrini qat
Şirin söhbәtinә, sözünә, Tәbriz.