Page 111 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 111
ßliaüa Vahid
O mәrhәmәt әlini kәsmә bizdәn, ey rәbbim,
Ki, bir-birinә bizim olmaya xәyanәtimiz.
Nә bir günahımız olsa bizi bağışla özün,
Ki, hәşrdә yenә sәnsәn bizim şәfaәtimiz.
Bizim bu dostluğu ey padşahi-külli-cahan
Hәmişәlik elә, ta olmaya xәcalәtimiz.
Mükәmmәl aşiq olan bir-birindәn ayrılmaz,
O hәqqi zikr elәmәk Vahid olsa adәtimiz.
***
111
Vәfasız eylәyәn ol nazlı yarı mәn özümәm,
Salan nәzәrdәn o çeşmi-xumarı mәn özümәm.
Zaman olur, gülә bülbül dә bivәfalıq edir,
Rәqibә mail edәn ol nigarı mәn özümәm.
O nazәnin gözәlә çox cәfalar eylәmişәm,
Sevimli dilbәrimin zülmkarı mәn özümәm.
Mәn olmasam, o gül әğyarә etina elәmәz,
Ona verәn belә bir ixtiyarı mәn özümәm.
Vüsali-dilbәrә can nәqdin etsәlәr qiymәt,
O nazәnin gözәlin cannisarı mәn özümәm.
Gülüzlü, nazlı gözәllәrlә xoş keçib ömrüm,
Elin sevimlisi, әn bәxtiyarı mәn özümәm.
Deyirdim, әhli-qәlәm, Vahid, әfv edәrsә mәni,
Böyük Füzulimizin yadigarı mәn özümәm.
