Page 343 - "Bildirçin və payız"

Ùåêàéÿëÿð

Uşaqların cәnnәti

– Atacan...
– Nәdi?
– Rәfiqәm Nadyayla hәmişә bir yerdәyik.
– Lap yaxşı.
– Dәrsdә dә, tәnәffüsdә dә, yemәkdә dә.
– Çox gözәl, qızım! Rәfiqәn mehriban, hәm dә
tәrbiyәli qızdır.
– Amma din dәrslәrindә mәn bir sinfә gedirәm, o
başqa sinfә.
Ata başını qaldırıb, süfrәnin üstünә naxışlar tikәn
anaya baxdı. Arvadı dodaq altdan gülürdü. O da öz
növbәsindә qızına gülәrәk cavab verdi:
– Özün dedin axı, bu ancaq din dәrslәrindә olur,
başqa vaxt hәr gün bir yerdәsiniz.
– Axı niyә, ay ata?
– Çünki sәnin öz inancın var, onun da öz inancı.
– O necә olur elә?
– Sәn müsәlmansan, o, xristian.
– Niyә, ay ata?
– Hәlә balacasan, böyüyәndә bilәrsәn.
– Mәn artıq böyümüşәm.
– Yox, әzizim, sәn hәlә balacasan.
– Mәn niyә müsәlmanam?
Müasir tәrbiyә metodlarına xәlәl gәtirmәmәk üçün
sәbir elәmәk vә bir az ehtiyatlı davranmaq lazım idi.
– Atan da, anan da müsәlmandır, ona görә dә, sәn
dә müsәlman sayılırsan.

343