Page 295 - "Bildirçin və payız"
P. 295
Ùåêàéÿëÿð

– Niyә? – Amir soruşdu.
– İstintaqın gedişatından cinayәtkarın xәbәrdar
olmaması üçün bu addım atılmışdır.
Birdәn Amir kiminsә baxışlarını öz üzәrindә hiss
etdi vә qeyri-ixtiyari olaraq hәmin istiqamәtә çöndü.
Baxışları müdirә qәhvә gәtirәn Süleyman әminin
baxışları ilә toqquşdu. Əsәbdәn az qaldı partlasın.
Yәqin ki, indi bu qoca şantaj yolu ilә ondan pul
qoparmağa çalışacaq. Üç nәfәrin gözünә görsәnmәk
olmaz. Bunlar şirniyyat satıcısı, “әz-Zuhra” dükanının
sahibi vә Süleyman әmidir. Daha doğrusu, bu
adamlardan xilas olmağın yolunu tapmaq lazımdır.
Yalnız bu halda o, yuxusuz gecәlәrinin sәbәbi olan
qorxu hissini dәf edә bilәr. Beynini qara fikirlәr
bürümәyә başladı. Tәsәvvüründә canlandırdığı
sәhnәlәrdә yük maşını yolu keçәn satıcı qızı vurub
öldürür, “әz-Zuhra” dükanının sahibi işçilәrdәn biri
ilә aralarında yaranmış mübahisә zәminindә qәtlә ye-
tirilir, Süleyman әmininsә yemәkxanada olarkәn
qәflәtәn ürәyi tutur.
Bir balaca rahatlaşmışdı ki, müdirin sәsi onu
xәyallardan ayırdı:
– Cәnab Amir! İşә nә vaxt başlamaq fikriniz var?

***
Onun zәnnincә, ağ ayaqqabı qapıçı üçün münasib
deyildi. Qapıçının nә elә bir zövqü var idi, nә dә ki,
belә qiymәtli ayaqqabını almağa pulu. Çox güman ki,
bu ayaqqabı ona hәdiyyә olaraq kim tәrәfindәnsә
verilmişdi. Onda bәs hәdiyyә verәn kim idi vә әn

295
   290   291   292   293   294   295   296   297   298   299   300