Page 257 - "Bildirçin və payız"

Çöëìÿò ýåúÿäÿí èøûãëû ñàáàùà

– Bu, hәlә uğurun yarısıdır, – azca düşünüb cavab
verdim.

– Elә demәzdim. Mәncә, bir az da çox.
– Bәlkә dә elәdir.
– O, istәsәydi, bu, birinci vә axırıncı görüşünüz
olardı.
– Şübhәsiz.
– Yәqin ki, ziyarәtinin mәqsәdini anlayıbmış.
– Güman elәyirәm, hә.
– Sәnә baxanda qadınlardan daha yaxşı baş çıxarı-
ram, amma әsas de görüm, o, doğrudan da, yaxşı qa-
lıb?
– Sәnin canına and olsun ki, o, hәlә dә gözәgә-
limlidir, – gözlәrim parıldayırdı.
– Qabaqcadan xәbәrdarlıq elәyim, sonra demәdi
demә! – dostum gülәrәk dedi. – İndidәn elә şirnikmә!
Onun yaşında qadınlara gәlincә, inan mәnә, kәnardan
hәr şey aldadıcı tәsir dә bağışlaya bilәr. Paltarın
altından әndam cәzbedici görünә bilәr, amma onu
çıxaran kimi indiki yollarımız kimi çala-çuxurlar,
tәpәlәr gözә dәyәcәk. Ona görә dә, sәnә bir qardaş
mәslәhәti: mәqsәdinә çatsan, qaranlıqda seviş!
Gülmәkdәn özümü güclә saxladım.
– Əvvәlcә gәrәk hәlә mәqsәdә nail olam.
Evә qayıdanda necә darıxdığımı tәsәvvür etmәk
çәtin idi, mәni elә qәribsәmәk tutmuşdu ki, mәnzilimә
qarşı tәzәdәn nifrәtim oyandı. Kaş ki yanıb kül olaydı!
Nә getdiyim kafe, nә dә ki evdәki televizor sonrakı
günlәr kefimi aça bilmirdi. Mәlәyә yenidәn baş

257