Page 255 - "Bildirçin və payız"

Çöëìÿò ýåúÿäÿí èøûãëû ñàáàùà

sәnә baş çәkmәyimi istәmirsәn? – kefim pozuldu.
– Mәn elә demәdim, – o dәqiqә cavab verdi.
– Bәlkә, sәn ciddi, sabit hәyat tәrzinә üstünlük

verirsәn?
– Biz mәhz bu barәdә danışmalıyıq.
– İstәrdim ki, söhbәtimizdә sәmimi olaq.
– Başqa cürә olsaydı, indi biz sәninlә burda üz-üzә

otura bilmәzdik.
– Sәninlә ünsiyyәt mәnә çox lazımdır, tәklik

dözülmәz hәddә çatıb, – gileylәndim. – Özün yaxşı
bilirsәn ki, sәndәn başqa kimsәm yoxdur. Hәr gün elә
bunu fikirlәşirәm.

Gülümsәdi, yanaqları qızardı.
– Başa düşürәm, – pıçıldadı.
– Demәk, ikimizin dә ünsiyyәtә ehtiyacımız var, –
bir az ürәklәnib dedim.
Mәlәk yenә gülümsәdi, ancaq bu dәfә heç nә cavab
vermәdi. Deyәsәn, ötәri dә olsa keçmişә sәyahәt
etmişdik.
– Tәklik sıxıcı, hәyat yeknәsәq vә acıdır. Nә isә ye-
nilik istәyirәm. Mәsәlәn, sәn evdә mebelini tәzәlә-
misәn...
– Evimdә bütün әşyalar tәzәdir. Rәhmәtlik әrim
mәnә yaxşı miras qoyub getdi. Vahid yataq otağı qar-
nituru, ikinci oğlum Bәkr isә qonaq otağı qarnituru
bağışlayıb. Özümsә yemәk otağı mebelini almışam.
– İndiki qiymәtlәr dә sәni qorxutmur, hә?
– Pensiyam azdır, amma Vahidlә Bәkr mәnә lazım
olan nә varsa, göndәrir. Sәnin işlәrin nә yerdәdir?

255