Page 511 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Poeziya)
P. 511
sükut bir misra şeir vermәdi Ramiz Qusar÷aylû

Bu hәzin gecәnin, bu lal gecәnin, 511
Sükutu bir misra şeir vermәdi.
Hәr sözü qәm dolu sual gecәnin,
Sükutu bir misra şeir vermәdi.

Uzanıb ilhamın göyәrtәsinә,
Kövrәk duyğuların düşdüm izinә.
Qımışdı könlümün göynәrtisinә,
Bu sükut bir misra şeir vermәdi.

Fikirlәr dәn kimi üyütdü mәni,
Üyüdә-üyüdә böyütdü mәni,
Sübhәdәk dalınca yüyürtdü mәni,
Bu sükut bir misra şeir vermәdi.

Sәdası göylәrin üzündәn gәldi,
Girdim axarına dizimdәn gәldi.
Anadan әmdiyim gözümdәn gәldi,
Bu sükut bir misra şeir vermәdi.

Bilmәdim, çınqıldı, qumdu bu sükut,
Görәn, mәndәn nәlәr umdu bu sükut.
Gözünü gözümdә yumdu bu sükut,
Vermәdi, bir misra şeir vermәdi.

Torpağın altı

Oddu, küldü, kömürdü,
Daşdı torpağın altı.
Mәni sordu, sümürdü,
Yaşdı torpağın altı.
   506   507   508   509   510   511   512   513   514   515   516