Page 426 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Poeziya)

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Sәhәr-sәhәr

Bәyaz gül açmışdı bu sәhәr donun ...
Nә gözәl açırmış gül sәhәr-sәhәr.
Qoy sürtüm üzümü gülünә onun!
Titrәsin ahımdan tül sәhәr-sәhәr.

Mәnim gözlәrimdә düz-dünya bәyaz ...
Sәndәn gözәl yoxdur, mәndәn kefi saz...
Min-min yaza dәyәr bu sәhәrki yaz!
426 Gül görüb, açılıb dil sәhәr-sәhәr.

Bәyaz köynәk üstә qırmızı düymә...
Deyir: Qan salarsan, dur, mәnә dәymә!
Gülә әl uzatma, çәmәnә dәymә!
Yıxıl, qabağımda öl sәhәr-sәhәr!

Yaralı mәhәbbәt

Bala, o ağaca balta vurma sәn!
Onda gәncliyim var, hәrarәtim var.
Bala, o ağaca balta vurma sәn!
Onda bir yaralı mәhәbbәtim var.

Mәn dә cavan idim, mәn dә sevirdim,
Sevgimin şahidi o oldu ancaq.
İlk görüş yerimdir, bala, ilk görüş
Onun kölgәsinin düşdüyü torpaq.

Toyumuz çalındı bu ağac altda,
Qovduq uzaqlara qәmi, kәdәri.
Biz xoşbәxt adlandıq bütün elatda,
O günlәr qayıtmaz, qayıtmaz geri.