Page 9 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1

mə yə məc bur olan za val lı qız ayaq üstə Ame li ya baş la dı ki, mə nə eti raz et mək
güclə da ya nır dı. Stul çə kib, onu oturt maq fik rin də de yil (o, bi tib- tükən mə yən müba -
is tə dim. Am ma qız stu la əy ləş mək əvə zi - hi sə li söhbət lə rə hə mi şə bu sözlər lə baş -
nə, bir dən- bi rə ye rə çökdü. San ki stu lun la yır); əri nin mən tiq siz, ədəb qay da la rı na
nə yə la zım ol du ğu nu bil mir di. Onu oca ğın uy ma yan əməl lə ri ilə ba rış maq məc bu riy -
ya nı na gə tir dim. Yal nız oca ğın kə na rın da yə tin də dir. Yu xa rı da de di yim ki mi, qı zın
çömə lib otu ran dan son ra bir qə dər sa kit - gə lə cək ta le yi ilə bağ lı hə lə heç bir qə rar
ləş di. Onu ilk də fə görən də də dax ma da kı ver mə miş dim. Onu ev də sax la maq ba rə -
bu xa rı nın üzlüyünə qı sı lıb be lə cə otur muş - də ye ni cə düşünmə yə baş la mış dım. Onu
du. Kab ri o le tə mi nən dən son ra da otu ra - da de yim ki, məhz Ame li ya nın “on suz da,
caq dan sürüşüb ye rə otur muş, yol bo yu ev də adam əlin dən tər pən mək ol mur”
di zi min di bin dən ara lan ma mış dı. Nə ha yət, sözlə rin dən son ra bu fik rə düşdüm. Son -
ar va dım hə rə kə tə gə lib əl -a yaq ver mə yə ra ar va dım şi ka yət lən di ki, mən baş qa la -
baş la dı. O, be lə şey lə ri yax şı ba ca rır, sa - rı nın fik ri nə mə həl qoy mu ram, bir da mın
də cə, bə zən ürə yi nin hökmünü sa ya sal - al tın da ya şa dı ğım in san la rın nə dü -
mır, ne cə deyər lər, ağ lı qəl bi ni üstə lə yir. şündüyü mə ni ma raq lan dır mır; de di ki,
– Bu nun axı rı ne cə ola caq? – nə ha - ev də beş uşaq böyüyür, Klod (Klod elə bu 9
yət, qız ye ri nə əy lə şən dən son ra ar va dım an adı nı eşi dib hay ve rir miş ki mi, be şik də 2018
so ruş du. bərk dən çı ğır ma ğa baş la dı) dünya ya gə -
Ar va dı mın qı za say maz ya na müna si - lən dən son ra isə lap əl dən- dil dən düşüb,
bə ti mə nə yer elə di, hət ta onu acı la maq bir ho vur din cəl mə yə ma cal tap mır.
is tə dim. Am ma özümü sax la dım, çünki in - Ar va dı ma İn cil kə lam la rı ilə ca vab ver -
di baş qa şey lər haq qın da düşünürdüm. mək is tə dim, am ma heç nə de mə dim, ona
– Mən “sürüdən ay rı düşmüş qo yu nu” 1 görə ki, heç vaxt müqəd dəs ki ta bın ar xa -
ta pıb gə tir mi şəm, – sə si mə ol duq ca tən - sın da giz lə nib, han sı sa mə i şət mə sə lə si -
tə nə li ifa də ve rib de dim. ni yo lu na qoy ma ğa ça lış ma mı şam. Bu,
Әl bət tə ki, İn cil də hər han sı səhv ax - müqəd dəs ki ta ba mən tə rəf dən hörmət -
tar ma ğı Ame li ya ağ lı na da gə tir mir. Am - siz lik olar dı. Ar va dım yo ru lub əl dən- dil dən
ma bu ki tab da han sı sa fövqəlş üu run düşdüyünü de yən də bir qə dər du rux dum.
iz lə ri nin ol du ğu na da inan mır. Onun eti raz “Bi rin ci də fə de yil ki, sə nin düşüncə siz hə -
et mə yə ha zır laş dı ğı nı görüncə, Jak la Sa - rə kət lə ri nin al tı nı mən çə ki rəm”, – o əla və
ra nı işa rəy lə ora dan uzaq laş dır maq is tə - et di. O qə dər irad tut du ki, axır da iza hat
dim. Am ma on suz da, bi zim müba hi sə lə rə ver mə yə məc bur ol dum. Yum şaq səs lə Pastoral simfoniya
öyrəş miş di lər və çox za man be lə şey lə rə Ame li ya dan so ruş dum ki, o, mə nim ye -
mə həl qoy mur du lar. Ar va dım hə lə də çaş - rim də ol say dı, ne cə hə rə kət edər di? Doğ -
qın və əsə bi görünürdü; mə nə elə gəl di ki, ru dan mı, Tan rı nın bu fa ğır, kim sə siz
yad ada mın ya nın da açıq da nış maq dan bən də si ni ta le yin ümi di nə qo yub, evə qa -
çə ki nir. yı dar dı? Әla və et dim ki, mən il lüzi ya lar la Andre Jid.
– Onun ya nın da da nı şa bi lər sən, – ya şa yan adam de yi ləm, bi li rəm ki, bun -
de dim, – bi ça rə qız heç nə ba şa düşmür. dan son ra onun qay ğı la rı ar ta caq, bu şi -

1 İncildəki “Azmış qoyun haqqında ibrətli hekayə”yə işarədir.