Page 127 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1

çörəyin üstünə nəsə çəkdi, onun üzundən lığındakı sarı ləkələr çoxalıb. Oğlu tələs -
öpüb dedi: mədən, asta addımlarla küçəni o biri tərəfə
– Xahişnamə yazım? Doqquza lap az keçdi və keşişin evinin tinində gözdən
qalıb, gecikəcəksən. itdi. Küçə artıq canlanmaqda idi, südsatan
– Yox, – Martin məyus halda dilləndi, – evlərin qulluqçuları ilə alverə başlamışdı
mənası yoxdur. Müəllim daha xahiş na - və arıq bir kişi yorğun-yorğun arabasını
mələri oxumur. Onsuz da, mən vaxtında arxasınca dartır, melanxolik bir səslə tennis
ça tanda bütün sinif gülüşür. meydançalarındakı limonad şüşələri kimi
– Yaxşı, get. Bu axşam yola düşürük. yamyaşıl tərəvəz salatı təklif edirdi.
Sabah dərs yoxdur. Südsatan və arabasını arxasınca dartan
Albert günahkar görkəmdə çarpayısının kişi evlərinin yanından keçib-getdilər. Sonra
yanında dayanmışdı və üzrxahlıq elədi: əllərində bazarlıq zənbili olan qadınlar
– Çox təəssüf edirəm, Martin... Hə, göründü və bir çərçi illər öncə məktub
bu axşam gedirik. gətirən poçtalyonun gəldiyi yoldan keçib
Nella artıq qapıya tərəf tələsən uşağı onlara tərəf yön aldı. Çamadanı ağzına
çağırıb geri qaytardı, onu bir də öpüb qədər dolu idi, kəndirlə sarınmışdı. Yazıq-
dedi: yazıq boynunu bükmüşdü və bağçanın 127
– Mən səfərə çıxıram, Albert yanında qapısını açdı. Nella ona elə baxırdı ki,
2018
olacaq. sanki filmə tamaşa edirdi və o, doğrudan
– Nə vaxt qayıdacaqsan? da, qapının zəngini basanda diksindi.
– Qoy uşaq getsin, – Albert sözə Bəlkə, bu kişi də qaranlıq kölgə kimi o
qarışdı, – hər gün gecikmək yaramaz... parlaq filmə – redaksiya, korrektura və -
– Eybi yox, onsuz da, çox gecik mi - rəqləri, sərin içkilər haqqındakı qeyri-adi,
şəm... adamın ağlını başından çıxaran xəyali
– Bilmirəm, – Nella uşağın sualına filmə salınmalı idi? Çərçi zəngi çəkinə-
cavab verdi, – bəlkə, bir-iki gün çəkdi, çəkinə, astadan çaldı, Nella elə bildi ki,
ancaq çox güman ki, sabah qayıdacağam. Albert açacaq, ancaq o, yerindən tər pən -
Axşamüstü... mədi, axırda özü dəhlizə gəlib qapını
– Yaxşı, olsun... açdı. Çamadan artıq açılmışdı, səliqə ilə
Nella oğlunun üzündə zərrə qədər üst-üstə yığılmış rezin lentlər, kartona
təəssüf hissi görmədi, onun cibinə bir yapışdırılmış düymələr görünürdü. Və bir
portağal qoydu və uşaq asta addımlarla də Albertin odekolon şüşəsinin üstündəki
bayıra çıxdı. o zərif təbəssümlü sarışın qadın. Tər çiçək Kişisiz ev
Albertin otağının qapısı açıq qalmışdı. təravətli, mehriban, rokoko üslubunda
Nella bir az tərəddüd etdi, sonra onu geyinmiş sevgili qız getdikcə uzaqlaşan
örtüb öz otağına qayıtdı. Mərmər pəncə - poçt arabasına əl edirdi. İpək yaylıq, arxa
1
rəaltlığının üstündəki siqaret, demək olar, planda da Fraqonarın rəsmlərindəki kimi Haynrix Böll.
yanıb qurtarmışdı, ondan açıq-mavi rəngli ağaclar... Dumanlı fon bir qədər kədərli
qalın tüstü qalxırdı. Siqareti söndürüb ovqat yaradır. Uzaqda, lap uzaqda isə
külqabıya atdı və gördü ki, pəncərəalt - sevgilisinin poçt arabasından yellənən cib

1 J.Fraqonar – fransız rəssamı və qravürçüsü