Page 125 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1
P. 125
Al bert qu laq asır dı: İla hi, əgər sən bi zim ürəyinin dərinliklərində istehza ilə yanaşsa
günah la rı mız dan keç mə sən. .. Ye nə gülüş da – ancaq bu, lütfkar istehza idi – onunla
səs lə ri. İş ti rak et mək is tə mə di yi film: ai lə həm də redaksiya kimi istifadə edilən bir
sə a də ti. Gülən uşaq, gülən gə lə cək ata, otaqda oturacağını təsəvvürünə gətirəndə
gülən ana. Ta raz lıq, xoş bəxtlik, gə lə cək. çox sevinirdi. Stolların üstündə qalaq-
Bütün bun lar ha mı sı ona ta nış gə lir di, qalaq kitablar, hər tərəfdə korrektura üçün
şübhə li ta nış lıq, məh rəm lik idi: gülən uşaq, gətirilmiş vərəqlər, yeni nəşrlər barədə
gülən ana – Al bert də gülən ata ol sun, ya aparılan uzun-uzadı telefon danışıqları...
yox? Yox! Si qa ret yan dır dı, bu rum- bu rum İşə böyük həvəslə girişiblər, çünki daha
ha va ya qal xan tüstüyə bax dı, hal bu ki onu nasistlər yoxdur, müharibə də qurtarıb.
sümürmür, sa də cə ola raq, əlin də sax la - Ancaq müharibə gedə-gedə də bu filmə
yır dı. Mə gər Al ber tin ar va dı da ha va şar - baxmışdı. Bu həyatı görmüşdü... özü də
la rı nı me bel dən, ge dər gi lə ri qa lan lar dan bütün dəqiqliyi ilə... Qalın kağızların
çox sev mir di? Sa bun köpüyünü yor ğan- üstündəki təzə rənglərin qoxusunu
döşək ağın dan üstün tut mur du? “Ah, ev - iyləmişdi. Budur, arabacıqda çay gəlir,
dar qa dı nın şka fın da nəm çə kən pal- qonaqlarla qəhvə içir, onlara açıq-mavi
pal tar!” Gülən ata, gülən oğul. .. An caq rəngə çalan iri tənəkə qutudan siqaret 125
Nel la o sax ta pa fo sun ək s-sə da sı na uyub təklif edir, uşaqlar bağda oynayır. “Mənzil 2018
gülən ana ro lu nu oy na ma ya caq! mədəniyyəti” jurnalındakı şəkil: uşaqlar
Әlindəki siqaret yavaş-yavaş tüstülənir bağa su çiləyən borunun üzərindən
və onun gah açıq, gah da mavi rəngə tullanırlar. Pəncərənin günəşdən qoruyan
çalan tüstüsünün havaya “vurduğu jalüzləri aşağı salınıb. Stolun üstündə də
naxışlar” tez də itib gedirdi. Qonşu otaqdan çoxlu düzəlişlər edilmiş korrektura vərəqləri.
dərsini Albertə danışan oğlunun səsi Rayın xəttidir, yumşaq, yağlı qara
eşidilirdi: İlahi, dərin bir boşluqdan sənə karandaşla yazıb. “Mənzil mədəniyyəti”
üz tuturam... jurnalında adamın həyat həvəsini oyadan
Uzun illər həyatının necə ola biləcəyi bir şəkil: yazıçı evi, sakit, yaşıl işıq, hər
barədə düşünmüşdü: çoxlu uşaq, ev və şeydən xoşbəxtlik yağır... Telefon zəng
Rayın həmişə arzusunda olduğu işi. çalır. Albertdir. O deyir: “Bura bax,
Yetkinlik çağlarından yaşlaşana qədər Heminqueyin təzə yazısını oxuyubsan?”
ürəyində gəzdirdiyi, nasistlərin hakimiyyəti – “Yox, yox, məqalə sifariş verilib...” Gülüş
dövründə də, müharibədə də unuda səsləri. Ray 1933-cü ildən əvvəl olduğu Kişisiz ev
bilmədiyi bir arzu... Məktublarında da kimi xoşbəxt görünür. Nella hər şeyi bütün
həmişə ondan yazırdı: jurnal nəşr etmək xırdalığına kimi təsəvvüründə canlandıra
istəyirdi. Әdəbiyyatla bağlı hər hansı bir bilirdi: Ray, uşaqlar, divardakı şəkillər...
iş bütün kişilərin arzusu idi. Ürəklərində Bahalı vazalardan portağalları bir-bir Haynrix Böll.
jurnal nəşr etmək arzusu gəzdirən iyirmidən götürüb qabığını soyur, başqa vazaya
çox kişi tanıyırdı. Albert də uzun illər idi çərəz yığır, xəyalında cürbəcür içkilər
ki, qrafika işlərində kömək etdiyi bir mətbəə hazırlayır, onları isti yay günlərində
sahibi ilə danışıqlar aparırdı. O, satirik qonaqlarına təklif edir. Qırmızı, yaşıl, mavi
jurnal çıxarmaq istəyirdi. Rayın bu planına rəngli şirələr. Bokalların içində buz üzür,