Page 126 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1

karbon anhidridi parıldayır. Ray bağda – Sizin üçün otaq sifariş olunub.
istilənmiş uşaqların üzünə qazlı su çiləyir, Villibrord Ata gəlişinizə sevinir. Әntiqə
Albert zəng vurur: “Bu gənc Bozulka əsl olacaq.
istedaddır”. – Әlbəttə, gələcəm, – əsəbi halda
Film sona qədər çəkilmiş olsa da, dilləndi. Ancaq Qezelerə deyil, özü ilə
göstərilməmişdi, cılız bir naşı lenti qırmışdı. siqaret götürmədiyinə əsəbiləşdi. Siqaretsiz
Qonşu otaqdan Martinin səsi eşidildi: “Kim telefonla danışmaq səfehlik idi.
sənin qarşında günahsız qalar?” və Albert Qezeler susdu, araya ani sükut çökdü,
divarı döydü: sonra çəkinə-çəkinə soruşdu:
– Nella, telefona! – Çox gözəl, danışdığımız kimi, sizi
– Sağ ol, gəlirəm, – Nella cavab verdi Kredit bankının qarşısında gözləyəcə -
yəm... – Sonra da utana-utana əlavə etdi:
və yavaş-yavaş qonşu otağa tərəf getdi.
Onun bu xəyallarında Albertin də yeri – Çox şadam, Nella! Hələlik! Tezliklə
görüşənədək!
vardı. Әvəzolunmaz dost kimi ona xüsusi
– Hələlik, – Nella qısa cavab verdi və
həvəslə ləzzətli sərinləşdirici içkilər
hazırlayırdı. Hamı çıxıb gedəndən sonra dəstəyi asdı.
Nella qara telefon aparatına baxa-
126 da Albert onun yanında qalırdı. O, indi baxa da xatırladı ki, filmlərdəki qadınlar
çarpayısının kənarında oturmuşdu, əlində
2018 telefondakı həlledici söhbətdən sonra
üstünə marmelad yaxılmış yarım dilim
onun kimi, fikirli-fikirli aparata baxırlar.
çörək vardı və Nella onu görəndə qorxdu: Filmlərdəki qadınlar bunu ərlərinin gözü
qocalmışdı, yorğun görünürdü, saçı
qabağında məşuqlarına görüş yeri təyin
tökülmüşdü, məlum məsələ idi ki, bu gözəl
edəndən sonra edirdilər. Sonra da kədərli-
filmdə iştirak etməyə yaramazdı.
kədərli ərlərinə, uşaqlarına, mənzillərinə
Albertə baxdı, “sabahın xeyir!” dedi
baxırdılar, “nə itirdikləri”ni bilirdilər. Ancaq
və onun üz-gözündən hiss etdi ki, Qezeler onu da bilirdilər ki, “məhəbbətin səsinə
adını deməyib. Martin əlində kitab Albertin
qulaq asmalıdırlar”. Baxışlarını zorla qara
çarpayısının yanında dayanıb oxuyur du: aparatdan ayırdı, köksünü ötürdü və
“İlahi, mərhəmət et, səsimizi eşit!” Albertə baxdı:
– Xahiş edirəm, bir dəqiqə sakit ol, – – Martin gedəndən sonra səninlə
deyə Nella dəstəyi qaldırdı. – Bəli! söhbətim var. Burada olacaqsan?
İştirak etməyə həvəsi qalmadığı “Ah, səsi necə də məlahətlidir! Әsl
Kişisiz ev və onu özü də istəmədən nifrət etdiyi bir ana səsidir!” – düşünən Martin tumbanın
filmdəki o boğuq səs lap yaxından eşidildi
üstündəki zəngli saata baxdı və qışqırdı:
aləmə – gerçəkliyə, indiyə qaytardı.
– İlahi! Getmək vaxtıdır!
– Sizsiniz, Nella?
Nella dilləndi:
Haynrix Böll. – Bəli. vaxtı unudurdular, axırda da tələsə-tələsə
– Tez ol... Tez ol...
– Danışan Qezelerdir...
Həmişə də belə olurdu: son ana qədər
– Ümid edirəm ki...
– Xeyr, ad çəkmədim. Ona görə zəng
vurdum ki, bir daha əmin olum: danışığımız çantanı yığışdırır, məktəbə aparmaq üçün
yemək hazırlayırdılar.
qüvvəsində qalır? Onlar Martinə kömək etdilər, kitab-
– Әlbəttə. dəftərlərini çantaya doldurdular. Albert