Page 30 - "Kişi, qadın və çətir"

KİŞİ, QADIN VƏ ÇƏTİR

Mənsə bir qırağa çəkilib
Aya uladım.

Nəvazişlə:
– Gəl sənə çörək verək, – dedilər.
Küçə iti yaxına gələndəsə
çörək əvəzinə daş atdılar ona.

Ot üstündə tərpənə bilmirdi
tox it kimi,
indi uzanıb yol qırağındakı qar üstündə.
30 Və bu dəm
yerdən bir daş götürüb düşünürəm:
“Yatıb,
nəhayət, öldürəcəm,
nəhayət, gəbərdəcəm onu”.

Osa gözlərimə baxır, baxır...
qaçmır
gücü qalmayıb qaçmağa
Acıqdan o daşı söyüdə atıram
və ağac yaz günəşinin işığında parıldayır.

***
orda kollar arxasında
çay axır,
günəş baxır.
burdasa donub-qalmış
söyüdlərin arasında