Page 98 - Bagater Arabuli_Layout 1

Bağater Arabuli

yağış simlәrinin qәmli nәğmәsini,
ölüm ayağındakı adamın
son sözünü, son nәfәsini axtarıram...
Mәn zaman arxeoloquyam...
Zamanda zaman axtarıram,
“dәfn olunmuş” әsrlәri,
günlәri, saatları,

dәqiqәlәri;
dәqiqәlәr içindәki saniyәlәri axtarıram...
Zaman arxeoloquyam mәn!

Mәn gedәn deyilәm

Mәn yanında qalacağam, –
maşınların işığıyla deşik-deşik edilmiş gecәdә
öz-özünün kölgәsinә dönmüş
bir qara vücud titrәyir yenә.
Ayın işığı
artıq sönmüş,
bir ulduz belә görünmür göy üzündә.
Kartlinin uzaqdakı zirvәlәri
qәribә bir işığa boyanmış...
Göyә qalxan buludların sarayına
yalnız biz ikimiz baxırıq.
Nә idi bizim günahımız?
Nәdәn bizi “gecәnin dibindә” qoyub tәrk etdilәr?
Mәn gedәn deyilәm, yanında qalacağam, –
maşınların işığı ilә deşik-deşik edilmiş gecәdә
yenә, öz-özünün kölgәsinә dönmüş
bir qara vücud titrәyir...

98