Page 997 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿr Abdulla

– Әybi yox, kağuzu yüklәyib qayıdanbaş Әlabbasın dükanının yanında
saxlayıb yuyarıq.
Hәmin mağaza musiqi mәktәbinin yanındaydı.
Onun nәyә işarә elәdiyini anladı, daha özünü saxlaya bilmәdi.
– Kötük, başın-zadın ağrımır?
– Nöş hirslәnirsәn? Özüm yuyacağam da. Jurnalistin danışmağına bax
e? Bilürsәn nә var, hörmәtivü saxla ha!
Mebel fabrikindә çox qaldılar. Köçәri tәlәsdiyini gizlәdirdi. O,
maşından çıxıb sexlәrә girdi.
Qәzәnfәr çöldәn әliylә Köçәrini çağırdı.
Köçәri sağollaşıb sexdәn uzaqlaşdı.
Qәzәnfәr maşını yeyin sürürdü. Maşınları sağdan, soldan ötüb-keçirdi.
Sürücülәr başlarını çıxarıb acıqlı-acıqlı nәsә deyirdilәr. O, maşını yolu
keçmәk istәyәn adamların üstünә sürür, çataçatda azca döndәrib yanlarında 421
ötür, sonra başını çölә çıxarır, әlini yellәyib qorxmuş adamları gülә-gülә
salamlayırdı. Bir dәfә dә qırmızı işıq ola-ola küçәni keçmәk istәdi. Birdәn
әylәci soyuqqanlıqla sonadәk sıxdı. Çevrilib Köçәriyә baxdı.
– Burda deyәrlәr, anon namaz üstәymiş! Elәmü?
Köçәri susurdu. Qәzәnfәr yenә dillәndi.
– Doğrudan, Köçәri mәndәn yazarsan? Yaz ki, dәli-doluyam, hamıya
sataşuram, adamluğum yoxdu. Vallah, istәsәn dә yazmazsan. Qәzetә ağıllı-
başlı adamdan yazullar.
– Sәnnәn çox qәşәng yazaram, ancaq...
– Ancaq odur ki, noolar şofir olanda, him-cim mәnә bәsdür. Bir dәnә
iyirmibeşlüy, necәdür? Bağuşla e, bәlkә, açuğ danuşuram, bizdә örtülü bazar
yoxdur. Yaxçu, bir az mәdәni desәk, bir dәnә inturist! Necәdür?
– Elә arxayın danışırsan ki, elә bil hәr şeyi bilirsәn, hәr şeydәn xәbәrin
var.
– Nöş yoxdur e? Hәlә süzә yazmağa görә pul da ve rüllәr, birtәhәr
deyüllәr e?..
– Qonorar?
– Hә, aton rәhmәt. Bağuşla, dirüyә dә rәhmәt var!..
– Qәzәnfәr, sürücülәrin hamısı sәnin kimidir, yol qaydalarını hamı
sәnin kimi pozur? Yoxsa...
– Başa düşdüm, elәsü var mәdәnüdür, quzu kimidür, elәsü var od
parçasudur, ancaq hamusu qazanub balalarunu saxlamaq istәyür.
Köçәri höcәti kәsmәk üçün susdu. Qәzәnfәr maşını anbarın yanında
saxlayıb yox oldu.