Page 358 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Hәr şeydәn qabaq...

İnsanam hәmişә, hәr vaxt, hәr anda,
Gözümdә gecәni mәn dan etmişәm.
Әn yaxşı şeirimi bir dost yolunda
Vaxtında yazmayıb qurban etmişәm.

Görәn, hansı haya-haraya gedir,
Bu şose yolları, dәmir yolları?
Özü dә bilmәyir haraya gedir,
Qoşulub qatara ömür yolları.

Hәrdәn düşünmәyib, fikrә dalmayıb,
Unudub hәyatda dәrin qatları,
358 Bәzәn özümüzdәn asılı olmayıb
Mәnasız sürürük köhlәn atları.

Hәr şeyin, hәr kәsin öz yeri varmış,
Yersiz qayğıları çәkmişәm, düzü...
Hәlә doğulmamış, heç yaranmamış
İçimdә öldürüb, boğmuşam sizi.

Övladdır şairә, doğmadır, әziz,
...Görünür hardasa mәn koram, karam;
Ölәn şeirlәrim, bağışlayın siz,
Bu ağır itkiyә mәn günahkaram.

Bircә tәsәllim var:
Çiynimdә bir dağ
Torpağa bağlıyam, yerә bağlıyam;
Hәyatda şairdәn, şeirdәn qabaq,
Axı, mәn insanam, insan oğluyam.

Bir qız ağlayır

Qılınctәk qınından sıyrılır gecә,
Nә vaxt ki, gün kimi mәhәbbәt batır.
Hәr insan qәlbindә sakit, gizlicә
Qıvrıla-qıvrıla bir sevgi yatır.