Page 329 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Abbas Abdulla

“NEKROLOQ”
Atamın xatirəsinə

Milyonlardan biriydim,
Qoçaq idim –
hamı kimi yox.
Qorxaq idim –
hamı kimi yox.
Ömrümü oğurladı tufanlardan biri –
neçә-neçә tufandan biri.
Yaş yalanın tufanına yandım,
Yaş yalan –
neçә-neçә yalandan biri.
Bir tәbәssüm apardım özümlә
Acı bir tәbәssüm. 329
Mәni yaşayan insan!
O tәbәssümdәn özünü gözlә!
O tәbәssüm –
neçә-neçә tәbәssümdәn biri.
Bir uzunsaçlının saçı
mәndәn qalan xatirә.
Xatirә – acı-acı,
neçә-neçә xatirәdәn biri.
Bir göz itirdim
saçın rәngli,
Xәzәr ahәngli.
O göz –
adi gözlәrdәn deyildi.
Ürәyimdә bir Günәş yaşardı,
Onun hәrarәti
Mәni zindandan qurtardı.
O da adi Günәş deyildi.
Bunu bir mәn yox,
milyonlar bilirdi.
Bir anamı çox sevirdim,
Bir dә Tofiq Fikrәti.
...Oğlum daha çox sevәcәk
Nazim Hikmәti.
Qınamayın bizi yaradan tәbiәti.