Page 224 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 224
Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû
Qoşa gedәk!
Kәmәrinin gümüşünü
Ver çaylara, kәhrizlәrә.
Ağ әlinin işığını
Әmdir mavi dәnizlәrә.
Xislәtinin ipәyini
Sәr dağların әtәyinә.
Öpüşünün әtrini bük
Qonçaların lәçәyinә.
Gülüşünü gül-gül çilә
Dәrәlәrin ürәyinә.
224 Pıçıltını qoy bulağın dodağına.
Saçlarının dalğasını
Tök dәnizin qucağına.
Hәr baxışda göz qırpmağı
Öyrәt uzaq ulduzlara.
Nәfәsinin әtrini çәk
Hәsrәt çәkәn yarpızlara.
Sәp sәsinin şüşәsini
Çiliklәnәn şәlalәyә.
Qoşa gedәk gileylәrin
Sinәsindә cığır salaq.
Cığır kimi qoşalaşıb
Dağ döşündә qoşa qalaq.
Tәnәk
Bir quş yuva tikir arakәsmәdә,
O da öz işindә, qurğusundadır.
Tәnәyi qaldırdım, gördüm kölgәdә
Salxımlar mirvari yuxusundadır.
Şanı öz fәslini vurubdur başa,
Qarışqa daşıyır yarpaqlarını.
Tәnәk dirsәklәnib çopur bir daşa,
Qumluğa uzadıb ayaqlarını.
