Page 223 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 223
Sþhrab Tahir
Qovdum ikiliyi öz ürәyimdәn,
Böyük ürәyimdә birlәşdi xalqım.
Bir gün xalqım üçün şairlәşәndә,
Şair torpağına quylanacağam.
Vәtәn birlәşәndә, xalq birlәşәndә,
Mәn dә öz qәbrimdәn boylanacağam.
Saz
Aşıq, mizrabını asta vur bir az,
Qırılar sazının tellәri bir-bir.
Üstündә ötdüyün o sәdәfli saz, 223
Dәmirdәn, poladdan yonulub, nәdir?
Onun nәğmәlәnәn tellәri sim-sim,
Üstündә pәrdәlәr qayım çәkilib.
Yox, onlar Arazım, Kürümdür mәnim,
Sәdәfin üstündә tarım çәkilib.
Çaldın yollarımı – yollar arası,
Çaldın çaylarımı, çaylarımda sәs.
Yoxsa ki, bir quru mәftil parçası
Bu qәdәr ağlamaz, bu qәdәr gülmәz.
Araz insan sәsi eşidәn zaman
Kövrәlib içindәn dillәnәcәkdir.
Arazdan götürüb daşı da çalsan,
Daş da insan kimi dillәnәcәkdir!
Sazın bu ellәrdәn dil açdı tel-tel,
Sevgisiz, vәtәnsiz bir nәğmә hanı?
Sәn öz mizrabında simlәri deyil,
Çaldın öz ömrünün cığırlarını.
