Page 199 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 199
Adil Babayev
***
Gül kimi solsan da, öz övladının
Üzündә gül kimi açılacaqsan.
İtmәz bir zәrrәsi gәnclik odunun,
Gözlәrdә nur olub saçılacaqsan.
Budur gözәlliyin, әqlin qanunu,
Bunsuz hökm edәrdi süstlük, qocalıq.
Bәşәr hәyatının çatardı sonu,
Dünya altmış ildәn çәkmәzdi artıq.
199
Tәbiәt kimә ki vermәyib nemәt,
Sәhradır, qurusun dәrd-möhnәt ilә.
Sәnә verilib ki, bu qәdәr sәrvәt,
Onu qaytarasan sәxavәt ilә.
Gözәllik möhrüsәn sәn tәbiәtin,
Әks olun, әbәdi qalsın surәtin.
