Page 54 - "Yeni söz"
P. 54
nc yazarların ədəbiyyat almanaxı
Ən böyük sevdalar
Bu da gümanımın son pıçıltısı,
Bu da ümidimin sonuncu ahı.
Min kərə ayrıldıq pərdəarxası,
Min kərə şeytana yazdıq günahı.
Süründük geriyə biz dizin-dizin,
Dağılmış yuvadan evcik bəzətdik.
Qırdıq qollarını hisslərimizin,
Guya ki, yenidən qanad düzəltdik.
Sənin yalanların, məndə şübhələr,
Mənim tələblərim, səndə etiraz.
Bunca il nə idi yaşadıq hədər,
Adını özün qoy: eşq, ya ehtiras?
Yağır gözlərimdən ağrı-acılar,
Bu şəhər dar gəlir artdıqca qəmim.
Üz-üzə gəldiyim adamlar ki var,
Boylanıb qalırlar arxamca mənim.
Bu elə kədər ki, təkcə daşınmaz,
Sevin, zərbələrin dəydi hədəfə.
Ən böyük sevdalar bir də yaşanmaz,
Doğular bir dəfə, ölər bir dəfə.
Tanrı, şair, dua...
Bəzən min arzunun üstündən keçir,
Bəzən bir ümidə sarılır insan.
Yorulmur soyumuş ocaqdan, amma
Soyumuş qucaqdan yorulur insan.
54
Ən böyük sevdalar
Bu da gümanımın son pıçıltısı,
Bu da ümidimin sonuncu ahı.
Min kərə ayrıldıq pərdəarxası,
Min kərə şeytana yazdıq günahı.
Süründük geriyə biz dizin-dizin,
Dağılmış yuvadan evcik bəzətdik.
Qırdıq qollarını hisslərimizin,
Guya ki, yenidən qanad düzəltdik.
Sənin yalanların, məndə şübhələr,
Mənim tələblərim, səndə etiraz.
Bunca il nə idi yaşadıq hədər,
Adını özün qoy: eşq, ya ehtiras?
Yağır gözlərimdən ağrı-acılar,
Bu şəhər dar gəlir artdıqca qəmim.
Üz-üzə gəldiyim adamlar ki var,
Boylanıb qalırlar arxamca mənim.
Bu elə kədər ki, təkcə daşınmaz,
Sevin, zərbələrin dəydi hədəfə.
Ən böyük sevdalar bir də yaşanmaz,
Doğular bir dəfə, ölər bir dəfə.
Tanrı, şair, dua...
Bəzən min arzunun üstündən keçir,
Bəzən bir ümidə sarılır insan.
Yorulmur soyumuş ocaqdan, amma
Soyumuş qucaqdan yorulur insan.
54
