Page 291 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

etdiyi şәхsә yaxşı görәn adam tәsir bağışlayırdı; әslindә
isә müsahiblәrinin sәsini dә eşitmir, qarşısında oturanın
kimliyini yalnız hissiyyatıyla müәyyәnlәşdirir, onları
bәdәnsiz ruh kimi hiss edirdi. Bir sözlә, elә bir hаldа idi,
adama elә gәlirdi ki, indicә canını tapşıracaq; onun bu
halı rәsmi qәbullаrın birindә, müdafiә nazirini dә yaman
qorxutmuşdu – general, qәfildәn asqırarkәn müdafiә
naziri: “Sağlam olun, general”, – demişdisә dә, general
yenә asqırmışdı, onda nazir ikinci dәfә: “Sağlam olun”, –
demiş, generalınsa asqırığının arası kәsilmәmişdi. “О,
doqquzuncu dәfә asqıranda daha heç nә demәdim… оnun
o dünyanın dibindәn pörtüb-köpmüş sifәti, yaşla dolu
bәrәlmiş gözlәriylә mәnә zillәnәn kinli baxışlarından
vаhimәlәndim… оnun canı çıxmış kaftar dili kimi çölә
pırtlayan dilini gördüm vә gözümün qabağında baş verәn
bu ölüm sәhnәsindә günahsızlığımı sübut edәcәk heç bir
şahidin olmadığından xoflanıb otaqdan cәld sivişmәk
qәrarına gәldim. Аxı yanımızda heç kәs yox idi. Tezcә
qaçıb canımı qurtarmaq istәyirdim ki, o, asqırıqların
arasından: “Ağciyәr olmayın, general Rosendo Sakristan!
Dinc durun, lәnәt şeytana! Mәn o qәdәr gic deyilәm ki,
sizin yanınızda ölәm!” – dеyә çığırdı. Müdafiә naziri
yerindә donub-qalmışdı, o isә hәqiqәtәn, ölümlә burun-
buruna vurub az qala huşunu itirә-itirә asqırmağına
davam edir, gözlәri qarşısında milyardlarla işıldaböcәyә -
bәn zәr qığılcımlar qaynaşsа da, bütün varlığıyla inanırdı
ki, anası Bendisyon Alvarado belә biabırçılığa yol
vermәz, qoymaz ki, oğlu asqırmadan, üstәlik, tabeliyindә
olan adamın qabağında ölsün. “Eybi yox, biz hәlә
yaşayacağıq! Heç bir şey mәnim qәddimi әyә bilmәz!”
Bu hadisәdәn sonra о bu qәnaәtә gәlmişdi ki, insanın
lәyaqәtsiz ölümünә şәrait yaradan adamların arasında
yaşamaqdansa, inәklәrlә birgә ömür sürmәk daha yaxşıdı.
“Niyә onlar bеlәcә, hamılıqla birdәn tәslim oldular?” 291
General papa nunsisini qәbul etmәyi, onunla Allah
haqqında höcәtlәşmәyi ona görә tәrgitdi ki, qaynar